درجات حرات: شامل دماي خشك ta، دماي تر tw، دماي گويسان tg دمای بدن و ميانگين دماي‌تشعشعي MRT.
سرعت جريان هوا: در استرس برودتي و حرارتي هر دو مهم است.
رطوبت نسبي: در محيط گرما، ميزان رطوبت نسبي اهميت زيادي دارد.
متابوليسم: شامل متابوليسم پايه و متابوليسم شغلي): هرچه ميزان متابوليسم بيشتر باشدنشان دهنده سنگيني كار و بالطبع توليد گرماي بيشتردر بدن خواهد بود.
فشار هوا: تأثير آن از بقيه كمتر است.
با داشتن کمیات فوق متناسب با نوع كار به شاخص‌هايي دست مي‌يابيم كه مي‌توانند نمايانگروضعيت محيط كار باشند. پس از تعيين حدود مواجهه كارگر و مقايسه با استانداردها ارزيابي‌محيط كار و برنامه كار-استراحت و نيز چگونگي كنترل مخاطرات تعيين مي‌گردد.