راه حل‌های پیشنهادی
پس از گردآوری داده­های لازم از طریق مطالعه کتاب‌ها، مجلات و تحقیقات انجام شده، پرسش­نامه­ها، مصاحبه با دانش­آموزان و مشاهده­ی کلاس همکاران، به تجزیه و تحلیل آن‌ها پرداخته، ضمن تبادل تجربه با همکاران به راه حل­های پیشنهادی زیر دست یافتم:
1. پرورش دقّت و تقویت حافظه دیداری و شنیداری
میرزا بیگی (1389) معتقد است تا چیزی را خوب نبینیم نمی­توانیم به خاطر آوریم، پس باید در ابتدا خوب دیدن را آموزش دهیم. برای خوب دیدن و خوب شنیدن، حضور ذهنی کامل و کنجکاوی لازم است. تمرکز حواس، ذاتی یا ارثی نیست بلکه اکتسابی بوده و هر فردی می­تواند دارای تمرکز و دقت باشد، فقط باید راه و روش آن را یاد بگیرد، به کار ببرد و این مهم اتفاق نمی­افتد مگر آن که راه­کارهای لازم جهت پرورش دقّت و تمرکز پیش­روی فرد قرار گیرد.
2. اجرای بازی­های تمرینی هدفدار
فضلی­خانی(1386) معتقد است که در بازی، روابط اجتماعی دانش­آموزان، مشارکت پذیری، اعتماد و روحیه­ی تعاون تقویت می­شود. بازی، رشد فرآیندهای یادگیری هم­چون مشاهده، تجربه آموزی، حل مسأله و خلاقیت را در دانش­آموزان تقویت می­کند و مهمتر از همه، یادگیری را برای دانش‌آموزان لذّت­بخش می­سازد. رضوانی(1387) و ابراهیمی(1385) نیز، چنین تجربه­ای را کسب کرده بودند که، اجرای بازی­های تخصصی، تأثیر بسزایی در میزان یادگیری درس ریاضی دانش آموزان دارد.
3. ایجاد شادی و نشاط در ساعت ریاضی
فضلی­خانی(1386) معتقد است که لازمه­ی هر شروعی، ایجاد ارتباط مطلوب و فضاسازی است. نقطه شروع به هنرمندی خاص نیاز دارد تا انگیزه­ای توأم با هدفمندی و نشاط در دانش­آموزان به وجود آورد. وی با اقتباس از بهار الانوار می گوید: «هنگامی که دل­ها نشاط یافتند، علم و کمال را در آن­ها به ودیعه بگذارید و هرگاه از نشاط تهی و گریزان شدند، آن­ها را وداع کنید؛ زیرا دل­ها در چنین حالتی آماده­ی فراگیری علم نیستند.» عزیزخانی(1388) نیز پس از انجام پژوهش خود، به این نتیجه رسیده بود که با ایجاد محیط شاد، می­توان علاقه­مندی دانش­آموزان را به درس ریاضی، افزایش داد.

---

برچسب ها: یادگیری مشارکتی دقت عمل بازی های هدف دار