مقدمه:
حوزه مدیریت دارائی ها در سالیان اخیر شاهد رشد سریعی بوده است. این رشد عمدتاً از طریق گسترش دامنه محصولات و جلب رضایت مندی و پاسخ گویی به نیازهای متنوع سرمایه گذاران ایجاد شده است. علاوه بر محصولات سنتی مدیریت دارائی ها (از قبیل صندوق های سرمایه گذاری مشترک, صندوق های بازنشستگی و صندوق های بورسی)، سرمایه گذاری جایگزین(Alternative Investments) به مرور وارد عرصه فعالیت شدند که از مهمترین آن ها می توان به صندوق های پوششی, صندوق های سهام خصوصی و صندوق های مخاطره آمیز اشاره کرد.
واژه صندوق پوششی (واژه های مختلف استفاده شده در ایران عبارتند از صندوق پوشش خطر، کم ریسک، حفظ ارزش، تأمینی سرمایه گذاری، مخاطره پذیر و غیره) عمدتاً از سال 1960 در امور مالی مصطلح شد و این صندوق ها به ناگاه از چند سال پیش در بازارهای مالی جهان قدرت گرفتند. صندوق های پوششی یکی از گونه های صندوق سرمایه گذاری (با سرمایه باز) است که به نوعی سرمایه گذاری در آن برای گروه محدودی از سرمایه گذاران امکان پذیر بوده و ضمن دریافت کارمزد از آن ها، با توجه به سبک مدیریت حرفه ای آن در طیف وسیعی از اوراق بهادار عمومی و ابزارهای مشتقه بصورت کوتاه مدت و بلند مدت با استفاده از استراتژی های ترکیبی کم ریسک (هر کدام از استراتژی ها به تنهایی ریسک بالای دارند نظیر فروش استقراضی و استفاده از اهرم ها) برای دستیابی به نرخ بازده معین بالاتر از بازار سرمایه گذاری می نمایند.
هرچند که صندوق های پوششی تا کنون در ایران مورد استفاده قرار نگرفته شده اند, این صندوق ها با رشدی سریع در حال حاضر موفق به جذب صدها میلیارد دلار در سطح جهان شده است برای مثال در سال 2007 مجموع دارایی های تحت مدیریت آنها به رقم 743 میلیارد دلار بالغ می گشت و در تابستان 2008 میلادی میزان سرمایه در دست این شرکت ها به رقم 2500 میلیارد دلار رسید.
1- مقدمه
2- تعریف
3- تاریخچه
4- خصوصیات منحصر به فرد
5- نمونه ساختار عملیاتی
6- انواع ریسک ها
7- انواع استراتژی های سرمایه گذاری
8- شاخص های معروف
9- مروری بر آمار های جهانی
10- برخی اصطلاحات تخصصی رایج