واحد تقطیر Crude Distillation Unit (واحد 100 ):  پالایش نفت خام از مرحله فیزیکی تقطیر آغاز می­ شود. پس از جدا کردن نمک­ها و اسیدها، هیدروکربن­های باقیمانده را پالایش می ­کنند، یا به عبارتی به وسیله فرآیندی به نام تقطیر جزء به جزء (Fractional Distillation) به مخلوط­هایی با دماهای جوش تقریبا یکسان جدا می­ کند. این کار در ستونی بنام ستون یا برج تقطیر انجام می­ گیرد. در آغاز نفت تا دمای حدودC ° 400 در کوره گرم شده و سپس وارد ستون می­ شود. معمولا در داخل ستون به فواصل معین سینی­هایی قرار داده شده که امکان جداسازی هر چه بهتر هیدروکربن­ها را فراهم می ­آورد.

امروزه در پالایشگاه­های مدرن به منظور دستیابی به بیشترین مقدار جداسازی ترکیبات مورد نظر تقطیر به دو صورت تقطیر در فشار جو (Atmospheric Section) و تقطیر در خلاء (Splitter & Vacuum section) انجام می­ شود. ستون­های تقطیر مرسوم حدود 30 متر ارتفاع دارند. (ستون تقطیر در جو پالایشگاه تبریز 64 متر ارتفاع دارد) درون ستون هیدروکربن­هایی که ملکول­های کوچکتری دارند (برش های با دمای جوش کمتر) به اندازه کافی انرژی گرمایی به دست آورده و به بالای ستون می ­روند و در ادامه مخلوط هیدروکربن­ها با محدوده دمای جوش مشابه به ترتیب از سینی­های مختلف برج خارج می­ شوند که به کدام یک برش نفتی گویند. موادی که در ته برج باقی مانده و دمای جوش آنها از C ° 370 بیشتر است دیگر تبدیل به بخار نمی­ شوند و به شکل مایعی غلیظ بنام ته مانده از پایین برج بیرون کشیده می­ شوند. فرآورده بالای برج برش ساده و بسیار سبکی از نفت خام است که به طور عمده از دو گاز پروپان و بوتان تشکیل شده است که گازهای مایع شده نفتی  (Liquefied Petroleum Gas) LPG نامیده می­شوند وبه منظور ذخیره سازی وحمل و نقل برای مصارف خانگی وغیره آنها را تحت فشار به حالت مایع در می ­آورند.