مقدمه
در عصر حاضر با وجود مرزبندي‌هاي جغرافيايي، بيش از هر زمان ديگري، ارتباطات بين‌المللي و مناسبات فرهنگي ميان ملتها اهميت يافته و تاثير آن در تحولات اجتماعي و پيشرفت و توسعه جوامع بيش از پيش آشكار گرديده است. مبادلات فرهنگي ميان كشورها، نه تنها موجبات رشد و غناي فرهنگي جامعه را فراهم مي‌آورد، بلكه زمينه را براي شناخت ساير ملتها و فرهنگ‌هاي گوناگون و ايجاد تفاهم و احترام نسبت به آنها مساعد مي‌سازد. ملتها در سايه ارتباطات بين‌المللي، به نقاط قوت و ضعف خود پي برده و امكان مي‌يابند تا از دستاوردها و تجربيات ساير ملت‌ها در زمينه‌هاي مختلف بهره‌مند شده و مراحل رشد و تكامل را طي كنند. آموزش و پرورش به عنوان مهمترين و فراگيرترين نهاد آموزشي- فرهنگي هر جامعه، تاثير بسزائي در ايجاد شناخت و تفاهم بين ملتها از طريق گسترش مناسبات آموزشي و فرهنگي بين كشورها دارد. بدين جهت امروزه بخشي از فعاليتهاي وزارت آموزش و پرورش كشورها به فعاليتهاي برون مرزي و بين‌المللي اختصاص يافته است. بر همين اساس دفتر همكاري‌هاي علمي بين‌المللي به عنوان نهاد بين‌المللي وزارت آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران در سال 1374 آغاز به كار كرد.