با دانلود تحقیق در مورد ذوق ادبی میران تالپر در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق ذوق ادبی میران تالپر را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق ذوق ادبی میران تالپر ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد ذوق ادبی میران تالپر

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:10 صفحه

قسمتی از فایل:

سرزمین سند یکی از مهمترین مرکز ترویج زبان و ادب فارسی بود و نه تنها گفتگو ها در این زبان انجام می گرفت بلکه تالیف و تصنیف و سرودن شعر نیز در این زبان رواج یافته بود. به سبب تشویق فرمانروایانِ اینجا، شعرا و نویسندگان بزرگ در اینجا اقامت داشتند و عموم مردم هم به طرف ادب و شعرگویی رغبت می کردند. شاهان، خود با ذوق ادبی بهرۀ کافی داشتند. این حکمرانان از خانواده های مختلف بوده که معروف ترین آنها به قرار زیراند:

1. سومره
2. سمه
3. کوکلتاش و ارغون
4. ترخانیان
5. کلهوره / عباسیان
6. تالپران (1)

از خانوادۀ سمه گرفته تا تالپران تمام فرمانروایان علم دوست و علم پرور بودند. البته تالپران از این نظر بر دیگران فوقیت دارند که تقریباً تمامی آنها صاحب کتاب و دیوان هستند. قبل از اینکه ذوق ادبی آنان را ذکر کنیم، کمی از احوال سیاسی آنان را توضیح می دهیم.

تالپران یکی از قبایل "بلوچان" است که در زمان "کلهوران" بر صحنۀ سیاست نمودار شد. در زمان "میان سرفراز خان کلهوره"، "میر بهرام خان" و پسرش "میر صوبدار خان تالپر" بقتل رسیدند. (2)

در زمان "میان عبدالنبی کلهوره"، میرفتح علی خان تالپر، یکی از چهار پسر میر صوبدار خان مرحوم همراه عموی خود "میر سهراب خان بن چاکر خان تالپر" و "میر تهاره خان بن مانک خان" برای انتقام قتل پدر و بزرگ خود، عَلَمِ بغاوت بلند کرد. در جنگ، عباسیان شکست خوردند و حکمرانی سند به دست (3) تالپران رسید.

"میر فتح علی خان تالپر" برای امور سلطنت، "سند" را در سه قسمت منقسم کرد:

قسمت اول را به عموی خود "میر سهراب خان تالپر" سپرد. کرسی آن قسمت، شهر "خیرپور" بود.

قسمت دومی به "میرتهاره خان بن مانک خان تالپر" داد و میرپورخاص مرکز آن قسمت قرار گرفت.

قسمت سومی برای خود و برادران خود نگهداشت، دارالحکومت این قسمت "حیدرآباد" (4) بود.

"میر فتح علی خان" امیرِحیدرآباد شد. اما چون "فتح علی" مردِ دلیر، با هوش و دور اندیش بود برای همین، سه برادر دیگر خود یعنی میر غلام علی خان، میر کرم علی خان و میر مراد علی خان را نیز در امور اداری قسمت حیدرآباد شریک کرد. به این ترتیب هر برادرش بر قسمتی فرمانروائی می کرد. این چهار برادر معروف به چهار یار هستند.(5) و روش آنان این بود که وقتی برادری فوت می شد اولادش را در کار مملکت شریک می کردند، در این صورت در یک زمان چهار امیر فرمانروایی می کردند و یکی از آنان مراقبت کار می کرد.