با دانلود تحقیق در مورد امامت و رهبرى امت در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق امامت و رهبرى امت را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق امامت و رهبرى امت ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد امامت و رهبرى امت

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:9 صفحه

قسمتی از فایل:

امام وظايفى بر عهده دارد يكى از آن وظايف رهبرى جامعه است در اين مقاله پيرامون نيازمندى انسان به رهبر و وظايف رهبر و دستورات اسلام در مورد رهبرى، مطالبى ارائه گرديده است.

رشد يعنى قدرت مديريت.وقتى كه انسان مى‏خواهدانسانهاى ديگر را اداره كند يعنى وقتى كه موضوع رشد اداره انسانهاى ديگر باشد، آن را «مديريت و رهبرى‏»مى‏ناميم.اين نوع از رشد دراصطلاح اسلامى «هدايت‏» و به تعبير رساتر «امامت‏» ناميده مى‏شود.

دقيق‏ترين كلمه‏اى‏كه بر كلمه «امامت‏» منطبق مى‏شود همين كلمه «رهبرى‏» است.فرق نبوت‏و امامت در اين است كه نبوت، راهنمايى و امامت، رهبرى است.

نبوت، ابلاغ، اخبار، اطلاع دادن، اتمام حجت و راهنمايى‏است.راهنما چه مى‏كند؟ راه را نشان مى‏دهد، وظيفه‏اش بيش از اين نيست كه راه‏را نشان دهد.ولى بشر علاوه بر راهنمايى به رهبرى نياز دارد، يعنى نيازمند است به افراد يا گروه و دستگاهى كه قواو نيروهاى وى را بسيج كنند، حركت دهند، سامان و سازمان بخشند.نبوت، راهنمايى است و يك منصب است، اما امامت،رهبرى است و منصب ديگرى است.پيغمبران بزرگ، هم نبى و هم امام هستند. پيغمبران كوچك فقط نبى بودند و امام نبودند، رهنما

صفحه : 319

بودند ولى رهبر نبودند،اما پيغمبران بزرگ هر دو منصب و هر دو شان را داشته‏اند، هم شان‏راهنمايى و هم شان رهبرى. ابراهيم، موسى، عيسى هر كدام رهنما و رهبرند.

خاتم الانبياء «رهنماى‏رهبر» است.قرآن مجيد بر اين اصل بسيار تكيه مى‏كند و در معارف‏شيعه اين اصل قرآنى جاى شايسته خود را دارد.

اين نكته رابايد يادآورى كنم كه آنچه قرآن تحت عنوان رهبرى از آن بحث مى‏كند،ما فوق رهبرى‏اى است كه بشريت مى‏شناسد.رهبرى‏اى كه بشريت مى‏شناسد از حدودرهبرى در مسائل اجتماعى تجاوز نمى‏كند، ولى منظور قرآن از رهبرى، علاوه بر رهبرى اجتماعى رهبرى‏معنوى يعنى رهبرى به سوى خداست و آن خود حساب دقيق و حساسى دارد و از رهبريهاى‏اجتماعى بسى دقيق‏تر و حساس‏تر است.فعلا مجال بحث درباره اين جهت نيست.

ابراهيم، رهبر و امام

قرآن درباره ابراهيم(عليه‏السلام)حرف عجيبى مى‏زند و مى‏گويد: «و اذ ابتلى ابراهيم ربه‏بكلمات...» ⁽¹⁾ خداوند ابراهيم را در مراحل بسيارمورد آزمايش قرار داد و ابراهيم از اين آزمايشها پيروز بيرون آمد.

ابراهيم از پيغمبرهايى است كه سرگذشت عجيبى دارد وآزمونها برايش پيش آمده و در همه آنها كمال موفقيت و پيروزى را داشته است.در ميان قوم بابل به نبوت مبعوث شد ويكتنه با عقايد منحط و شرك آميز قوم خود كه همه را فرا گرفته بود مبارزه كرد.همه بتها را به استثناى‏بت بزرگ شكست.تبر بت‏شكنى را به گردن بت بزرگ انداخت به علامت اينكه بتها با يكديگر نزاع كرده و بت بزرگ ساير بتها را به اين روز انداخته است.

ابراهيم با اين كار خودنيروى فطرى عقلى خفته مردم را بيدار كرد، زيرا فطرتا درك مى‏كنندكه ممكن نيست جمادات با يكديگر به نزاع برخيزند.همين جا به خود مى‏آيندكه پس چرا انسان عاقل شاعر مدرك، سر به آستان اين موجودات لا يشعر فرود آورد؟!ابراهيم‏مكرر مورد غضب و خشم نمرود قرار گرفت تا آنجا كه او را در