با دانلود تحقیق در مورد شاهنامه فردوسي در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق شاهنامه فردوسي را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق شاهنامه فردوسي ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد شاهنامه فردوسي

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:21 صفحه

قسمتی از فایل:

پيشگفتار

ادبيات كهن فارسي حاوي فرهنگ ديني و ملي ما ايرانيان است. بنابراين حفظ و اشاعه آن حفظ و اشعه آن فرهنگ است. ادبيات در هر شكل و قالبي باشد، نمايانگر زندگي و بيان كنندة ارزشها و معيارها و ويژگي‌هايي است كه زندگي فردي و جمعي بر محور آنها مي‌چرخد نقد و بررسي و ارزيابي آثار ادبي نيز همين گونه است و نمي‌تواند به دور از آن ارزشها باشد و نمي‌تواند بي‌توجه از كنار آن گذشت.

ادبيات از دو گذرگاه ما را با زندگي پيوند مي‌دهد:

گذرگاه عاطفي

گذرگاه خردورزي

مطالعه و بررسي آثار بايد با بررسي توأم جنبه‌هاي زماني، هنري و محتوائي انجام شود.

مجموعة حاضر تحقيقي است پيرامون اوضاع سياسي و اجتماعي و تاريخي عصر فردوسي و مختصري دربارة زندگي و شرح وقايع مهم دورة زندگي وي و بررسي و نقد شاهنامه از ديدگاههاي مختلف، جايگاه شاهنامه در ادب فارسي و ادبيات جهان، مرگ فردوسي و ... مي‌باشد كه با تحقيق و نگارش پژوهنده در طول ترم جمع‌آوري شده است.

فردوسي

استاد بزرگ بي‌بديل حكيم‌ابوالقاسم منصوربن حسن فردوسي طوسي، شاعر بزرگ حماسه سراي ايران و يكي از شاعران مشهور عالم و ستارة درخشندة آسمان ادب فارسي و از مفاخر نامدار ملت ايرانست و به سبب همين عظمت مقام و مرتبت سرگذشت او مانند ديگر بزرگان دنياي قديم با افسانه‌ها و روايات مختلف در آميخته است. مولد او قرية «باژ» از قراء ناحيه طابران طوس بوده، يعني همانجا كه امروز آرامگاه اوست و او در آن ده حدود سال 329 ـ 330 هجري، در خانواده‌اي از طبقة دهقانان چشم به جهان هستي گشود.

چنانكه مي‌دانيم «دهقانان» يك طبقه از مالكان بودند كه در دورة ساسانيان در ايران زندگي مي‌كرده و يكي از طبقات اجتماعي فاصل ميان طبقة كشاورزان و اشراف درجة اول را تشكيل مي‌داده و صاحب نوعي از «اشرافيت ارضي» بوده‌اند.

فردوسي از چنين طبقة اجتماعي ايران و به همين روي از تاريخ ايران آگاه بود، به ايران عشق مي‌ورزيد، به ذكر افتخارات ملي علاقه و از سرگذشت نياكان خويش آگهي داشت. وي از خاندان صاحب مكنت و ضياع و عقار بود و به قول نظامي عروضي صاحب چهار مقاله در ديه باژ «شوكتي تمام داشت و به دخل آن ضياع از امثال خود بي‌نياز بود» ولي اين بي‌نيازيش پايدار نماند زيرا او همة سودهاي مادي خود را به كناري نهاد و وقتي تاريخ ميهن خود و افتخارات گذشتة آن را در خطر نيستي و فراموشي يافت هم خود را به احياء تاريخ گذشته مصروف داشت و از بلاعت و صفاحت معجزه‌آساي خود در اين راه ياري گرفت،س از تهي‌دستي نينديشيد، سي‌سال رنج برد، و به هيچ روي، حتي در مرگ پسرش از ادامة كار باز نايستاد، تا شاهنامه را با همة رونق و جلا و شكوه و جلالش جاودانه براي ايراني كه مي‌خواست جاوداني باشد، باقي نهاد«كه رحمت بر ان تربت پاك باد»