با دانلود تحقیق در مورد يهوديان اصفهان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق يهوديان اصفهان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق يهوديان اصفهان ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد يهوديان اصفهان

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:5 صفحه

جايي كه اكنون اصفهان ناميده مي‏شود از نخستين كانون‏ هاي زندگي قوم يهود در ايران بوده است و تاريخ ورودشان به حدود 7 قرن پيش از ميلاد برمي‏گردد. از عهد بسيار قديم، يهوديان اصفهان مي‏ گفته ‏اند اين شهر را اسراي يهود كه «بخت‏ النصر» از كشور يهوديه به بابل كوچ داده بود و پس از وي به ايران مهاجرت كرده ‏اند، تأسيس نموده ‏اند. و اين مسئله در «دايرة ‏المعارف يهود» نيز مورد تاكيد قرار گرفته است. نياكان آنان هنگامي كه به ناحيه «جبال» ايران رانده شدند، در مسير خود، هيچ منطقه‏ اي را شبيه ‏تر از اصفهان به بيت ‏المقدس نيافتند و در اين شهر ساكن شدند. طبق نوشت جغرافي ‏دانان و تاريخ ‏نگاراني همچون «ابن‏فقيه»، «استخري»، «ابن حوقل»، «مقدسي»، ... و «ابن‏خلدون» يهوديان چون به اصفهان رسيدند در مكاني كه ترجمه عبري آن «اردو زدن» معني مي‏دهد («اشكهان»: در اينجا مي‏نشينم) منزل كردند. و آب و خاك آن را هم ‏وزن با آب و خاكي كه از اورشليم همراه خويش آورده بودند، يافتند. همچنين در جلد سوم كتاب «اوصر نگينوت اسرائيل»، لغت اصفهان را عبري دانسته ‏اند و آن را مشتق از «سپان» به معني پناهگاه مي‏دانند.

ولي به نظر مي‏رسد اين تعابير نادرستند و اصفهان امروزي همان شهري است كه در زمان ساسانيان «سپاهان» ناميده مي‏شد و پيش از آن نيز در تاريخ با نام‏هاي «شهرستان‌» و «گي» (جي) شناخته مي‏گرديد. يك سند بسيار روشن و در برابر ديدگان شهروندان اصفهاني، «مادي»هاي كنده شده در سطح شهر هستند كه ديرينگي آن را به سلسله ماد مي‏رساند. در ايران باستان براي رساندن آب روي زمين، جوي مي‏كندند كه در پاره‏اي از آنها هنوز آب روان است مانند مادي‏هاي اصفهان كه بايد زمان مادها كنده شده باشند. ميرزا حسن خان در صفحه 37 «جغرافياي اصفهان» مي‏نويسد: مادي به لفظ فرس قديم، ممر و مجراي آب‏ها را گويند كه از رودخانه كوچك‏تر و از نهر بزرگ‏تر است.

استقرار يهوديان در اصفهان را بايستي به كوروش بزرگ يا داريوش يكم نسبت دهيم. بدين ترتيب كه، آن عده از اسراي يهودي كه به سمت جنوب «كلده» كوچانيده شده بودند، پس از آن كه به دست هخامنشيان آزاد گرديدند در اوايل اين سلسله از طريق بصره كنوني به اطراف كارون – خصوصاً شوش – و بعدها «استخر» و «پازارگاد» مهاجرت نمودند و سپس تا اصفهان و ناحيه لنجان پيش رفتند دسته‏اي از يهوديان نيز در سال 79 ميلادي به سبب حمله تيتوس، امپراتور روم، از طريق شوش و ايلام وارد ايران شده در اطراف اصفهان آرام گرفتند. اصفهان و مناطق گسترده ‏اي پيرامون آن به جايگاه سكونت يهوديان تبديل گشته بود، چنان كه از «گز» در شمال شرقي اصفهان تا آبادي‏هاي «پريشان»، «خيزان» و «بنه اصفهان» در غرب آن و از منطقه «زفره» در جنوب شرقي تا «لنجان» در جنوب غربي اصفهان يادگارهايي از اين قوم برجاي مانده است. براي نمونه در پيربكران، در فاصله 30 كيلومتري جنوب غربي اصفهان، قبرستان وسيع و باستاني يهوديان اصفهان قرار دارد كه مقبره «استر خاتون» و يا به قول خود كليمي‏ها «سارَح بَت آشِر» در آن است. قديمي‏ترين سنگ نوشته يهوديان اصفهان، به طول 95 و عرض 75 سانتيمتر، در سال 1323 در آنجا يافت شد و اكنون بر ديوار يكي از تاق‏ نماهاي داخل كنيسه نصب شده است. كتيبه اين لوح به خط عبري برجسته مشتمل بر آياتي از تورات بوده و تاريخ آن مربوط به عصر اشكانيان، از اوايل قرن دوم مسيحي، متعلق به شخصي به نام «داود بن يعقوب» مي‏ باشد.