گزارش تخصصی تقویت تربیت دینی دانش آموزان با روش های مناسب کاملترین گزارش تخصصی در‌ اینترنت با موضوع تقویت تربیت دینی دانش آموزان با روش های مناسب با فرمت word و قابل ویرایش در 28 صفحه برای معاون پرورشی دبیرستان آماده دانلود شده است گزارش تخصصی تقویت تربیت دینی دانش آموزان با روش های مناسب دارای نکات مهمی است که معاون پرورشی دبیرستان را در جهت تقویت تربیت دینی دانش آموزان با روش های مناسب یاری می کند

گزارش تخصصی تقویت تربیت دینی دانش آموزان با روش های مناسب

فرمت فایل ورد و قابل ویرایش

تعداد صفحات 28صفحه

قسمتی از فایل

فهرست مطالب

مقدمه 4

بیان مساله 6

اهداف گزارش تخصصی : 7

هدف کلی : 7

اهداف جزئی : 7

ارزیابی از وضعیت موجود 7

موانع موجود در تربیت دینی دانش آموزان. 8

برداشت های غلط از دین. 8

استفاده از روش های منفعلانه و ایستا 8

استفاده از روش های تزریقی و تلقینی محض... 9

کاستی در برنامه ریزی و محتوای آموزشی. 10

راه‌حل‌هاي پيشنهادي. 11

انتخاب راه جدید : 12

اجرای راه حل : 13

1-الگو قرار دادن رفتار های خودم و دانش آموزان خوب آموزشگاه: 13

2-    استفاده از آموزه های دینی و مراجعه به آیات ، احادیث و روایات : 15

4-    تهیه کتابخانه کلاسی: 16

5-    برگزاری جلسات مکرر با والدین دانش آموزان : 17

6-    تعیین یک سری قوانین تربیتی در کلاس هاي درس: 18

7- تشویق از دانش آموزانی که همکاری خوبی در اجرای پروژه داشتند: 19

ارزیابی بعد از اجرای طرح. 19

با استخراج نتايج پرسش‌نامه‌اي كه به دانش‌آموزان داده شد مشاهده شد: 20

مقایسه با شاخص : 20

نقاط قوت : 22

نقاط ضعف : 22

نتیجه گیری: 23

راهکارهای و پیشنهادها 24

منابع : 26

مقدمه

تربیت دینی یعنی شناخت آموزه‌های دین، تبدیل این شناخت‌ها به باورهای قلبی و به کاربستن این باورها در رفتارهای فردی و اجتماعی. در نتیجه، افراد در فرایند تعلیم و تربیت دینی، به گونه‌ای تربیت می‌شوند که در گرایش‌های‌شان نسبت به زندگی، اعمال و تصمیم‌های‌شان و در برخورد با تمام امور، همواره حاکمیت ارزش‌های الهی را احساس کنند. در چنین نظامی علاوه بر ایجاد نظم ذهنی، دانش‌آموزان به گونه‌ای تربیت می‌شوند که دانش را صرفا برای ارضای کنجکاوی‌های فکری یا منافع دنیوی کسب نمی‌کنند، بلکه منطقی و متقی بار می‌آیند و فراهم آوردن موجبات رفاه مادی، معنوی و اخلاقی خانواده، ملت، خود و دیگران را وجهه‌ی همت خویش قرار می‌دهند. در این نوع از تربیت، هدف تنها کسب معرفت نیست، بلکه رشد و شکوفایی موزون همه‌ی ابعاد وجودی انسان مورد توجه قرار دارد.

اهمیت معلم در اسلام، بیانگر نقش و کاربرد او در جامعه است. اگر نقش معلم حیاتی نبود اسلام تا این حد به او بها نمی‌داد. در اسلام معلم از چنان ارزش و جایگاهی برخوردار است که خداوند در نخستین آیات نازل شده بر پیامبر(ص)، خودش را معلم معرفی می‌کند: «بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید. انسان را از خون بسته سرشت، بخوان! و پروردگارت کریم‌ترین است، همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آنچه را که نمی‌دانست. »(علق، ۱ـ۵). پیامبر(ص)

ارزش و جایگاه رفیع معلم اختصاص به اسلام ندارد. در گفته‌های غیر مسلمانان نیز نشانه‌هایی از مقام بلند معلم دیده می‌شود. ارسطو می‌گوید: «کسانی که کودکان را تربیت می‌کنند باید بیش از افرادی که آنان را بار می‌آورند مورد احترام قرار گیرند، زیرا اینان تنها به کودک زندگی می‌بخشند، در حالی که معلمان هنر بهتر زیستن را به او یاد می‌دهند».

هدف از تربیت دینی، حضور قرآن و سیره معصومین(ع) در متن زندگی دانش آموزان است. ما با تعلیم مسائل دینی و با روش های مطلوب و خاص می توانیم در دانش آموزان درک و شعور دینی ایجاد کنیم. اگر تلاش همه ما بر این باشد که از طریق روح حاکم بر تمامی برنامه های رسمی و غیررسمی (فوق برنامه و مکمل) تربیت، تزکیه و تأدیب صورت گیرد و مفاهیم نظری به صورت «رفتار دینی» درآید، می توانیم ادعا کنیم که تربیت دینی تا حد زیادی تحقق پیدا کرده است. آنچه با توجه به مقتضیات زمان در تربیت دینی باید مدنظر قرار گیرد، اصلاحات در روش های تربیت دینی است. مدیریت مراکز آموزش و پرورش ما با توجه به تفاوت های فردی در دانش آموزان، اصل زیبایی شناسی و ابزار هنر را بویژه در غنی سازی، اوقات فراغت و فوق برنامه باید لحاظ کنند وحدت نداشتن در بینش و منش و همچنین وحدت نداشتن در هدف و خط مشی، از عوامل مهم آسیب شناسی تربیت دینی در جامعه ما به شمار می آید. فضا و تربیت دینی بین مراکز متولی تربیت دینی مثل رسانه ها، نهادهای فرهنگی و هنری در جامعه موجب تضاد تربیت و سرگردانی نسل جوان ما در جامعه شده است. اگر یکپارچگی به مفهوم واقعی کلمه در ساختار و تشکیلات، با رویکرد تلفیق فعالیت های آموزش و پرورش شکل منسجم خود را پیدا نکند، قطعاً آسیب پذیری نسل جوان ما در آینده بیشتر از گذشته خواهد بود.در همین مسیر باید به جاذبه های دینی با توجه به استعداد جامعه و جایگاه دین در عرصه بین المللی و بحث جهانی شدن توجهی دقیق و زیرکانه داشت.