با دانلود تحقیق در مورد مقام انسانى زن از نظر قرآن در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق مقام انسانى زن از نظر قرآن را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق مقام انسانى زن از نظر قرآن ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد مقام انسانى زن از نظر قرآن

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:39 صفحه

قسمتی از فایل:

اسلام زن را چگونه موجودى مى‏داند؟آيا از نظر شرافت و حيثيت انسانى او رابرابر با مرد مى‏داند و يا او را جنس پست‏تر مى‏شمارد؟اين پرسشى است كه اكنون‏مى‏خواهيم به پاسخ آن بپردازيم.

فلسفه خاص اسلام درباره حقوق خانوادگى

اسلام در مورد حقوق خانوادگى زن و مرد فلسفه خاصى دارد كه با آنچه درچهارده قرن پيش مى‏گذشته و با آنچه در جهان امروز مى‏گذرد مغايرت دارد.اسلام‏براى زن و مرد در همه موارد يك نوع حقوق و يك نوع وظيفه و يك نوع مجازات‏قائل نشده است;پاره‏اى از حقوق و تكاليف و مجازاتها را براى مرد مناسبتر دانسته وپاره‏اى از آنها را براى زن،و در نتيجه در مواردى براى زن و مرد وضع مشابه و درموارد ديگر وضع نامشابهى در نظر گرفته است.

چرا؟روى چه حسابى؟آيا بدان جهت است كه اسلام نيز مانند بسيارى ازمكتبهاى ديگر نظريات تحقير آميزى نسبت‏به زن داشته و زن را جنس پست‏ترمى‏شمرده است و يا علت و فلسفه ديگرى دارد؟

مكرر در نطقها و سخنرانيها و نوشته‏هاى پيروان سيستمهاى غربى شنيده و خوانده‏ايد كه مقررات اسلامى را در مورد مهر و نفقه و طلاق و تعدد زوجات و امثال‏اينها به عنوان تحقير و توهينى نسبت‏به جنس زن ياد كرده‏اند;چنين وانمود مى‏كنند كه‏اين امور هيچ دليلى ندارد جز اينكه فقط جانب مرد رعايت‏شده است.

مى‏گويند تمام مقررات و قوانين جهان قبل از قرن بيستم بر اين پايه است كه مردجنسا شريفتر از زن است و زن براى استفاده و استمتاع مرد آفريده شده است،حقوق‏اسلامى نيز بر محور مصالح و منافع مرد دور مى‏زند.

مى‏گويند اسلام دين مردان است و زن را انسان تمام عيار نشناخته و براى اوحقوقى كه براى يك انسان لازم است وضع نكرده است.اگر اسلام زن را انسان‏تمام عيار مى‏دانست تعدد زوجات را تجويز نمى‏كرد،حق طلاق را به مرد نمى‏داد، شهادت دو زن را با يك مرد برابر نمى‏كرد،رياست‏خانواده را به شوهر نمى‏داد،ارث‏زن را مساوى با نصف ارث مرد نمى‏كرد، براى زن قيمت‏به نام مهر قائل نمى‏شد،به زن‏استقلال اقتصادى و اجتماعى مى‏داد و او را جيره‏خوار و واجب النفقه مرد قرارنمى‏داد.اينها مى‏رساند كه اسلام نسبت‏به زن نظريات تحقير آميزى داشته است و او راوسيله و مقدمه براى مرد مى‏دانسته است.مى‏گويند اسلام با اينكه دين مساوات است واصل مساوات را در جاهاى ديگر رعايت كرده است،در مورد زن و مرد رعايت نكرده‏است.

مى‏گويند اسلام براى مردان امتياز حقوقى و ترجيح حقوقى قائل شده است و اگرامتياز و ترجيح حقوقى براى مردان قائل نبود مقررات بالا را وضع نمى‏كرد.

اگر بخواهيم به استدلال اين آقايان شكل منطقى ارسطويى بدهيم به اين صورت درمى‏آيد:اگر اسلام زن را انسان تمام عيار مى‏دانست‏حقوق مشابه و مساوى با مرد براى‏او وضع مى‏كرد،لكن حقوق مشابه و مساوى براى او قائل نيست،پس زن را يك انسان‏واقعى نمى‏شمارد.

تساوى يا تشابه؟

اصلى كه در اين استدلال به كار رفته اين است كه لازمه اشتراك زن و مرد درحيثيت و شرافت انسانى،يكسانى و تشابه آنها در حقوق است.مطلبى هم كه از نظرفلسفى بايد انگشت روى آن گذاشت اين است كه لازمه اشتراك زن و مرد در حيثيت‏انسانى چيست؟آيا لازمه‏اش اين است كه حقوقى مساوى يكديگر داشته باشند به طورى كه ترجيح و امتياز حقوقى در كار نباشد؟يا لازمه‏اش اين است كه حقوق زن‏و مرد علاوه بر تساوى و برابرى،متشابه و يكنواخت هم بوده باشند و هيچ گونه تقسيم‏كار و تقسيم وظيفه‏اى در كار نباشد؟شك نيست كه لازمه اشتراك زن و مرد درحيثيت انسانى و برابرى آنها از لحاظ انسانيت،برابرى آنها در حقوق انسانى است اماتشابه آنها در حقوق چطور؟

اگر بنا بشود تقليد و تبعيت كوركورانه از فلسفه غرب را كنار بگذاريم و در افكار وآراء فلسفى كه از ناحيه آنها مى‏رسد به خود اجازه فكر و انديشه بدهيم،اول بايدببينيم آيا لازمه تساوى حقوق تشابه حقوق هم هست‏يا نه؟تساوى غير از تشابه‏است;تساوى برابرى است و تشابه يكنواختى.ممكن است پدرى ثروت خود را به‏طورى متساوى ميان فرزندان خود تقسيم كند اما به طور متشابه تقسيم نكند.مثلا ممكن‏است اين پدر چند قلم ثروت داشته باشد:هم تجارتخانه داشته باشد و هم ملك‏مزروعى و هم مستغلات اجارى،ولى نظر به اينكه قبلا فرزندان خود را استعداديابى‏كرده است،در يكى ذوق و سليقه تجارت ديده است و در ديگرى علاقه به كشاورزى ودر سومى مستغل‏دارى،هنگامى كه مى‏خواهد ثروت خود را در حيات خود ميان‏فرزندان تقسيم كند،با در نظر گرفتن اينكه آنچه به همه فرزندان مى‏دهد از لحاظ‏ارزش مساوى با يكديگر باشد و ترجيح و امتيازى از اين جهت در كار نباشد،به هركدام از فرزندان خود همان سرمايه را مى‏دهد كه قبلا در آزمايش استعداديابى آن رامناسب يافته است.