مقدمه
ايران به لحاظ دامپروري داراي مزيت هاي زيادي است و تقريباً تمام دامهاي
ارزشمند در کشور قابل پرورش مي باشند. اين مزيت صنعت دامپروري را در زمره صنايع پر
درامد و اشتغال زا در کشور قرار داده است. طبق آمارهاي رسمي سهم بخش دامپروري در
توليد ناخالص ملي حدود 11% است. چنانچه نقش اين حوزه را در تامين عمده نيازهاي
غذايي و پروتئيني کشور در نظر بگيريم نقش و اهميت استراتژيک آن بيش از پيش مشخص مي شود.
امروزه از روشهاي مهندسي ژنتيک و زيست فناوري، در
صنايع پرورش دام، طيور و آبزيان به منظور اصلاح نژاد، افزايش کمي و کيفي محصول و مقابله با بيماريها به‌طور گسترده‌اي بهره‌گيري مي‌شود. با توجه به اهميت اين شاخه از زيست فناوري ، پژوهشکده زيست فناوري
دام، طيور و آبزيان در سال 1377 در پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيک و زيست فناوري تاسيس شد. در حال حاضر اين پژوهشکده با کادري مجرب و همکاري ساير مراکز تحقيقاتي کشور مشغول به
فعاليت است.
گروه هاي پژوهشي
1- گروه زيست فناوري توليد مثل دام
2- گروه اصلاح نژاد مولکولي
3- گروه پاتوبيولوژي
و کنترل
بيماريها
4- گروه تغذيه
اولويت
هاي پژوهشي
-روشهاي نوين جهت توليد ، تکثير و انتقال جنين در سيستم آزمايشگاهي
-تکثير حيوانات از طريق شبيه سازي
-توليد حيوانات تراريخت با هدف مدل سازي بيماريها و توليد پروتئينهاي
دارويي
-نشانگرهاي ملکولي جهت تعيين جنسيت جنين
-انجماد اسپرم و جنين
-بهبود راندمان توليد و توليد مثل با استفاده از روشهاي زيست فناوري
-افزايش راندمان توليد مثل دام ، طيور و آبزيان با استفاده از مطالعات
کروموزومي و تشخيص ناهنجاريهاي کروموزومي احتمالي قبل از تلاقي دامهاي مولد