با دانلود مقاله در مورد ارائه الگوی تدریس رویکرد نوین خدمات محوری در دوره ابتدایی در خدمت شما عزیزان هستیم.این مقاله ارائه الگوی تدریس رویکرد نوین خدمات محوری در دوره ابتدایی را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود مقاله ارائه الگوی تدریس رویکرد نوین خدمات محوری در دوره ابتدایی ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:مقاله در مورد ارائه الگوی تدریس رویکرد نوین خدمات محوری در دوره ابتدایی

فرمت فایل: word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:15 صفحه

قسمتی از فایل:

فهرست مطالب

چکیده 3

مقدمه. 3

سوالات پژوهش... 4

روش پژوهش... 4

یافته‌‌های پژوهش: 5

الف- مبانی اجتماعی الگوی تدریس خدمات محور 5

مبانی اجتماعی. 5

شناسایی سطح مطلوب عناصر اهداف، محتوا، راهبرد یاددهی-یادگیری، ارزشیابی. 7

اهداف.. 7

محتوا 8

داده‌‌های حاصل از تحلیل متن مصاحبه. 8

بررسی ماهیت نظری عنصر محتوا 8

داده‌‌های مربوط به راهبردهای یادگیری.. 9

داده‌‌های حاصل از مصاحبه. 9

ارزشیابی. 9

داده‌‌های حاصل از تحلیل متن مصاحبه‌‌ها 9

بررسی ماهیت نظری عنصر ارزشیابی. 10

الگوی پیشنهادی برنامه درسی یادگیری خدمات محور 10

بحث و نتیجه گیری: 12

منابع و مآخذ. 13

چکیده

پژوهش حاضر در صدد بوده است که رویکرد نوین خدمات محوری در تدریس دروس ابتدایی را ارائه دهد. پژوهش با استفاده از روش‌‌های پژوهش کیفی در راستای پاسخگویی به سه سوال اساسی شکل گرفته است. سوال اول مبنی بر تبیین مبانی برنامه درسی خدمات محور با استفاده از روش پژوهش اسنادی استنتاجی پاسخ داده شده است. در ادامه، عناصر اساسی برنامه درسی خدمات محور شامل اهداف، محتوا، رویکردهای یاددهی-یادگیری و ارزشیابی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و تحلیل داده‌‌های حاصل تبیین شده است. در نهایت با بهره گیری از روش پژوهش نظریه ای، الگوی پیشنهادی برنامه درسی خدمات محور طراحی شده است.

مقدمه

پیچیدگی‌‌های دنیای مدرن در سراسر جهان به این ضرورت اشاره دارد که تعلیم و تربیت دانش آموزان در دروس مختلف نیازمند یادگیری عملی است. یادگیری خدمات محور فرصتی برای دانش آموزان فراهم‌ می‌کند تا در مورد مشکلات اجتماعی و مسائل جامعه و چالش‌‌هایی که مواجه خواهند شد، ادارکات و پیش فرض‌‌هایی را کسب کنند (آیلر، ۲۰۰۲: ۵۲۲)۔ محققان مطالعه یادگیری خدمات محور را به عنوان یک روش آموزش در دهه ۱۹۹۰ آغاز نموده اند، اندرسون (۱۹۹۸) به یادگیری خدمات محور را به عنوان روشی برای حل مشکلات جامعه اشاره‌ می‌کند که افراد از طریق مشارکت سیستماتیک در فعالیت‌‌های خدماتی، محتویات دروس آموخته شده را در پاسخگویی به مسائل به کار‌ می‌گیرند. بنابراین یادگیری خدمات محور یکی از نمونه‌‌های بسیار تکنیک‌‌های یادگیری تجربی است که به دانش آموزان اجازه‌ می‌دهد تا آنچه را که در مدرسه آموخته اند را عملی سازند (سیلوو همکاران، ۲۰۱۱). نوشته‌‌های ویگوتسکی دو موضوع اصلی را شامل‌ می‌شود: 1) این ادعا که عملکرد ذهنی سطح بالاتر در فرد از زندگی اجتماعی حاصل‌ می‌شود؛ و ۲) این ادعا که کنش انسان در هر دو سطح اجتماعی و فردی، بوسیله ابزار و نشانه‌‌ها تعدیل‌ می‌شود. اورتچ، ۱۹۹۱، ص. ۱۹). براون، کالینز و دو گويد (۱۹۸۹) نیز بر مبنای دیدگاه ویگوستکی نشان داده اند که دانش نیز نمی تواند مستقل از محیط یا موقعیتی باشد که در آن یاد گرفته‌ می‌شود. فعالیت‌‌ها و موقعیت‌‌ها بخش‌‌های ضروری یادگیری و شناخت هستند و ما باید یادگیری را در فعالیت قرار داریم و ساختار اجتماعی و فیزیکی موقعیت را هدفمندانه مورد بهره برداری قرار دهيم" (ص ۳۲). چوی و‌‌هانافین (۱۹۹۵) توضیح‌ می‌دهند که درک و فهم نمی تواند از زمینهای که در آن رخ میدهد جدا شود و بر اهمیت یادگیری در حوزه‌‌های زندگی واقعی تأکید دارد. آنها نشان‌ می‌دهند که دانش توسط تعبیه مفاهیم در تجربیات معتبر و ایجاد فرصتی برای یادگیرنده در تعامل با شرایط زندگی واقعی به دست‌ می‌آید.

بولوئن و پری (۲۰۰۹) هم تاثیر کاربرد رویکرد یادگیری خدمات محور را از نگاه مدارس مورد مطالعه قرار دادند از نگاه شرکت کنندگان در این مطالعه کاربرد این الگو نه تنها زمینه یادگیری معنی دار و واقعی را به همراه دارد بلکه در کنار آن ایجاد حس مسئولیت پذیری و وابستگی متقابل، حس نوع دوستی، پیامدهای عاطفی و اجتماعی را نیز در فراگیران تقویت‌ می‌کند.

براساس پژوهش‌‌های انجام شده‌ می‌توان به صراحت بیان نمود که این شیوه یادگیری دارای مزایایی از قبیل:

تلفیق تئوری، عمل، افزایش درک دانش آموزان در زمینه رشته تحصیلی خود و ارتباط آن با جهان واقعی، توسعه مهارت‌‌های زندگی، تغییر نقش مدرس به عنوان یک تسهیل گر است. بنابراین، یادگیری خدمات محور توانایی فراگیر را از طریق یادگیری فعال و مشارکتی، مشغولیت در جامعه، خودکارآمدی، تفکر انتقادی و قرارگیری در موقعیتهای متضاد در زندگی واقعی، ارتقاء‌ می‌دهد (ولز و گرابرت، ۲۰۰۴: ۶). در این فن تعلیم، فراگیران دانش نظری را در موقعیتهای دنیای واقعی به کار گرفته و بین تجربیات خدماتی و محتوای درسی از طریق فعالیتها، تکالیف، تفکر منطقی، بحث، آزمایش و تمرین ارتباط برقرار‌ می‌کنند (بیلیگ، ۲۰۱۰؛ ۹). فراگیران با مشارکت فعال در تجربیات خدماتی مدارس یافته پیشرفت‌ می‌کنند و مهارتهای فردی و اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی و مهارتهای حل مساله در آنان پرورش‌ می‌یابد. این روش موجب یادگیری مداوم، افزایش مهارت‌‌های علمی فراگیران، ایجاد فرصت شغلی برای آنان‌ می‌شود (هیز و هیل، ۲۰۰۱).