آرامش زندگی در گرو برآوردن نیازهاست. نیازها به طور کلی به 5 گروه تقسیم می‌شوند:

نیازهای فیزیولوژیکی ، نیاز به امنیت  ، نیازهای اجتماعی  ، نیاز به احترام  ، نیاز به خودیابی که بترتیب نیازهای اول نیازهای رده پایین و نیازهای آخری نیازهای رده بالا به حساب آمده و نیاز به خودیابی حد بالای نیازهاست.

برآورده شدن مناسب نیازها شرط لازم برای بوجود آمدن آمال و آرزوهاست. به عنوان مثال یک فرد گرسنه و آواره هرگز به فکر پرواز بر فراز کوهها نخواهد افتاد. بسیاری نیز معتقدند که خلاقیت در نیاز متولد می‌شود همانگونه که بسیاری از اختراعات بزرگ نه محصول تعریف مشکلی خاص بلکه برای برآورن نیازی خاص به وجود آمده‌اند.

براي خلاقيت توصيفهاي مختلفي مانند: قدرت ايجاد تركيبها و هماهنگيهاي نو- توان راه‌حل‌يابي نو براي مسايل- و سر انجام، هنر استفاده از هوش را مي‌توان بيان كرد و اين هنر نيز مانند هر هنر ديگري بهتر است از دوران كودكي آموخته شود تا نهادينه شود. ضمناً بر اساس اين توصيف نمي‌توان باهوش بودن را الزاماً با خلاق بودن  همراه دانست .

در روشهاي كلاسيك براي پرورش خلاقيت نسل فردا، آموزشهايي كارشناسي كه بيشتر در قالب فعاليتهاي هنري (نقاشي-  ادبيات- تئاتر ....)  و يا كاردستي (ساخت لوازم تزئيني- فني و علمي ...)  است به كودكان داده مي‌شود كه مي‌تواند مفيد واقع گردد، اما آيا اين كافيست؟

صرف نظر از نوعي خلاقيت كه جنبه ناخودآگاه و اتفاقي دارد، خلاقيت را مي‌توان مترادف با قدرت تفكر بهتر دانست كه اكتسابي است و مستقل از هر نوع توصيف براي خلاقيت، بطور كلي مي‌دانيم كودكي كه تفكر بهتر و خلاق‌تري دارد در تحصيل و كار و زندگي موفقتر خواهد شد، و حتي تربيت او نيز مي‌تواند راحت‌تر باشد،چون قدرت تفكر بهتري دارد و قدرت تميز خوب و بد مسير زندگي را بهتر و زودتر بدست ميآورد.

حداقل كار مهم و زيربنايي كه مطابق روشهاي انديشه‌‌گرا براي پرورش خلاقيت كودكان مي‌توان انجام داد بسيار ساده و بي هزينه است،  و آن توجه خاص به سئولات و پرسشهاي كودكان و همچنين تشويق او به طرح پرسشهاي بيشتر در باره موضوعات مختلف است. پرسش، كليد آغاز فرايند تفكر در مغز كودكان و بزرگسالان است. كودكان از همان هنگامي كه سخن گفتن را آغاز  مي كنند، طرح پرسشهايي را نيز آغاز مي‌كنند كه اين موضوع نشانگر تمايل ذاتي آنان به آغاز يادگيري و تمرين تفكر است. اين پرسشها در ابتدا بر مبناي كلماتي مانند كجا؟ شكل مي‌گيرند و سپس پرسشهايي بر مبناي كلمات  چرا؟ و چطور؟ نيز به آنها اضافه مي‌شود. ( اين پرسشگري معمولاً در كودكان باهوش زيادتر است)