nابتدا بايد توسط پروتئازها از
پروتئينها جدا شود
nسپس استرهای رتينيل توسط ليپاز
هيدروليز و به رتينول و اسيدهای چرب تبديل شوند.
nسپس قطره های چربی حاوی رتينوئيدها و
کاروتنوئيدها توسط سلولهای مخاطی روده باريک به صورت غير فعال جذب می شوند.nدر درون سلولهای مخاطی روده باريک،
رتينول به CRBP
متصل و منتقل می شود.
nسپس توسط LRAT
(لسيتين رتينول آسيل ترانسفراز) مجددا استريفيه شده و تبديل به استرهای رتينيل می
شود.
nسپس اين استرهای رتينيل و
کاروتنوئيدها توسط شيلوميکرونها وارد لنف و سپس خون می شوند.
nباقيمانده شيلوميکرونها استرهای
رتينيل را به کبد حمل می کنند و کبد نيز آنها را سريعا به رتينول و اسيدهای چرب
آزاد تبديل می کند.در کبد رتينول يکی از مسيرهای زير را
دنبال می کند:
1- به CRBP
متصل می شود تا غلظت رتينول آزاد که می تواند منجر به مسموميت سلولی شود، کاهش
يابد.
2- برای ذخيره شدن به رتينيل
پالميتات تبديل می شود (50 تا 80 درصد ويتامين A در کبد ذخيره می شود، مابقی در سایر
بافتها نظير چربی، ريه و کليه ها در سلولهای ستاره ای).
3- به RBP
باند می شود.nکمپلکس رتينول-RBP
وارد خون شده و در آنجا به پروتئين ديگری به نام ترانس تيرتين (TTR)
متصل می شود و اين کمپلکس جديد يعنی رتينول-RBP-TTR ويتامين A
را به سلولها تحويل می دهد.
nسلولها برای اين کمپلکس رسپتورهای
مخصوص دارند، که رتينول را گرفته وتحويل CRBP می دهد.
n CRBP غلظت داخل سلولی رتينول را تنظيم می
کند.
nميزان ساخت RBP
کبدی به وجود پروتئين کافی وابسته است، بنابراين سطوح خونی ويتامين A
می تواند تحت تاثير کمبود پروتئين قرار بگيرد.