چکیده:

   از جمله عوامل بسیار مهم در شناخت مشكلات جامعه و یافتن راه حل برای آنها ، امر پژوهش و تحقیق است. پژوهش از دو بعد دارای اهمیت است؛ نخست اینكه چاره گشای مشكلات فردی و اجتماعی است و دیگر اینكه با افزایش دانسته های انسان به او كمك می كند تا با انتقال یافته های خود به دیگران در حل مشكلات جامعه كمك مضاعف كند. اما نكته مهم این است كه خود پژوهش نیز نیازمند آموزش است چرا كه پژوهش در حقیقت یك فن است و روش های مختلفی دارد  كه یادگیری و به كار بستن آنها جز با آموزش میسر نیست.   اما متأسفانه هنوز فرهنگ پژوهش در كشور ما نهادینه نشده و باور راستین برای پژوهش در بخش های گوناگون آموزشی و فرهنگی تقویت نگشته است که بتوان از آن در جهت توسعه و پیشرفت کشور استفاده نمود. اعتقاد به اینكه پژوهش می تواند بسیاری از مسائل را حل كند یا آنها را كاهش دهد در میان مسئولان چندان قوی نیست و هنوز بسیاری از دست اندر كاران طعم شیرین استفاده از نتایج تحقیق را نچشیده اند.  امر پژوهش باید با قدرت، قوت، جدیت و گستردگی بیشتری در نظام آموزشی كشور ( از پیش دبستان تا تحصیلات تكمیلی و آكادمیك وحتی در حوزه های علمیه ) توسعه و دنبال شود تا دانش آموزان به پژوهش و پژوهش گری علاقه مند شده و آینده تحقیقاتی كشور را به نحو مطلوب محقق نمایند. تحقق این هدف در شرایط فعلی منوط به نهادینه شدن فرهنگ پژوهشی در بین جوانان، طلاب و دانشجویان آینده ساز جامعه و به کارگیری دانش های  پژوهش – محور و فناوری های نوین توسط آنهاست. این مقاله ضمن ارائه راهکارهای نو ، پیشنهاد می کند با تغییر اساسی در ساختار نظام آموزشی و به کارگیری رویکرد پژوهش – محور در برنامه های درسیدانش آموزان،دانشجویان، طلاب؛ می توانند نقش تعیین کننده ای در اشاعه تفکر پژوهشی و پژوهشگری داشته و بدین ترتیب نیروی انسانی مورد نیاز آینده کشورمان را در جهت رشد و توسعه تأمین نماید.اینجانب       دبیر         در پژوهش فوق سعی نموده ام دانش آموزان به انجام پژوهش علاقمند نمایم .

با بررسی اطلاعات و اراه راهکارهایی چون تشکیل گروه های پژوهشی دانش آموزان و یاددادن روش صحیح پژوهش و شرکت در مسابقات خوارزمی دانش آموزان را به پژوهش علاقمند کردم.

نکات کلیدی :