عوامل محیطی:

محیط، شامل کلیه شرایطی است که فرزندان دختر و پسر در جنبه های مادی یا معنوی در تعامل با آن قرار دارند.

استفاده از ورزشگاه های ویژه دختران و پسران و نیز فرهنگ سراهای مخصوص به هر یک، به تدریج اندیشه جدایی جنسیت را در هر یک از دو جنس دختر و پسر افزایش می دهد و به نظر می رسد روش جداسازی به طور غیر مستقیم، یکی از بهترین راه های انتقال این معنا باشد.جداسازی فضای آموزشی و غذا خوری دختران با پسران در مراکز آموزشی، دانشگاهی و غیره از این سیستم تبعیت می کند؛ چرا که برخورد کم این دو جنس با یکدیگر، موجب حفظ شخصیت آنان خواهد شد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پیوسته نگاه کردن و زیاد گفت و گو کردن با زنان و دختران (نامحرم) را از جمله عوامل قساوت قلب و سخت دلی بیان می فرماید.

حضرت علی علیه السلام برای دین داران نشانه هایی را بر شمرده اند که یکی از آنها برخورد کم با زنان نامحرم است؛ زیرا یکی بودن فضا، مقدمات آلودگی و در نتیجه گمراهی هویتی برای دختران و پسران را به بار می آورد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در یکی از خطبه های پیش از وفاتش فرمود:

هر کس با زن (و دختر) نامحرمی دست بدهد، روز قیامت در حالی که سرافکنده است، می آید و به او امر می شود که به جهنم برود. هر کس با زن نامحرم شوخی کند، برای هر کلمه ای که در دنیا با او حرف زده است، هزار سال در آتش زندانی می شود و اگر زن با مرد موافقت کند و مرد به طور حرام او را در آغوش بگیرد یا ببوسد و با هم به طور حرام تماس داشته باشند و شوخی کنند یا با او مرتکب عمل زشت شود، همان گناهی که برای مرد هست، برای او نیز هست؛ ولی اگر مرد به زور وادارش کند، گناه مرد و زن بر عهده مرد است... و هر کس زنی را برای مردی توصیف کند و از زیبایی های او بگوید و آن مرد مفتون و شیفته زن گردد و دچار گناهی شود، از دنیا خارج نمی شود، مگر آن که خدا بر او خشم و غضب می کند.

و نیز حضرت علی علیه السلام در این باره می فرماید: رسول خدا از زنان بیعت گرفتند که با مردان (نامحرم) در خلوت ننشینند.