در پژوهش حاضر، تعیین نسبت بهینهي طول پرهي داخلی به
شعاع لوله، با استفاده از تئوري ساختاري مورد بررسی قرار می گیرد.
هدف، کمینه کردن مقاومت حرارتی کلی، بوسیلهي بهینه سازي
هندسی توزیع مقدار ثابتی از مواد با قابلیت رسانایی بالا به عنوان
پره، درون یک سیال است. حداکثر سازي کارآیی کلی، بوسیلهي
بهینه سازي نسبت طول پرهها به شعاع لوله، بدست آمده است. این
نسبت قابلیت هدایت پره به ، K% نسبت بهینه براي مقادیر مختلف
، مقدار نسبی مادهي پره به لوله، بدست آمده است.
برچسب ها:
بهینه سازي نسبت طولی براي پرههاي داخل لوله توسط تئوري ساختاري