«تاریخچه اعتیاد در ایران»
انسان از چه زمانی مواد مخدر را شناخته است. این سئوال پاسخ دقیقی ندارد ولی مطالعاتی كه بر روی آثار مختلف باقی مانده از پیشینیان صورت گرفته است نشان می دهد كه انسان از دیرباز به خصوصیات چنین موادی آشنا بوده است. به نظر می رسد این آشنائی مانند اكثر كشفیات به صورت اتفاقی بوده است.
سابقه مصرف مواد مخدر برای اولین بار در زمینه استفاده های طبی و به عنوان دارو و استفاده برای تسكین درد از طریق خوردن یا مالیدن بر روی عضو بوده است.
بنابراین كاربرد اصلی و اولیه شیره خشخاش كه قدیمی ترین ماده مخدر است جهت مصارف پزشكی بود ولی در موارد بسیاری از سوی سران و بزرگان به شكل تفننی هم مصرف می گردید.
عصر صفوی را می توان عصر آغاز مواد مخدر به صورت گسترده دانست. اوج مصرف مواد مخدر، بعد از صفویه، به عصر قاجار می رسد.
مصرف مواد مخدر از زمان قاجاریه با فعالیت استعمارگران شكل گرفته است و در واقع شكل سیاهی مواد مخدر از این زمان آغاز می گردد. توطئه پزشكان و مستشاران خارجی و رواج شایعات مربوط به خواص بیشمار تریاك در زمینه های مختلف، باعث رواج بیشتر مصرف و آغاز كشت خشخاش در نواحی مختلف كشور گردید.
هروئین هم در ایران شناخته شد این ماده كه در سال 1898 به وسیله شیمیدان سوئدی به منظور مداوای معتادین ساخته شده بود، خود نابودكننده تر، نابودی انسان ها را فراهم كرد.
گسترش و اشاعه این ماده به قدری سریع صورت گرفت كه در اندك مدتی كشور ما در ردیف مبتلاترین كشورها قرار گرفت، علت این امر ایجاد سریع لابراتورهای تبدیل تریاك به مرفین و هروئین در كشورهای پاكستان و افغانستان و ارسال و تولید آنها از طریق ایران و مصرف مقداری از این محموله ها در كشور ما بود.
بدینسان مصرف انواع مواد مخدر در ایران رواج یافت. رقم معتادین و مصرف كنندگان مواد مخدر افزایش یافت و طبقات جوان به خیل معتادان پیوستند، به صورتی كه تا قبل از سال 1324 اغلب معتادین در سنین بالای 40 سال قرار داشتند، ولی امروزه اكثر معتادین ایران در گروه سنی 35-20 سال قرار دارند.
(پژوهشی نو در مواد مخدر و اعتیاد، قربان حسینی، علی اصغر، تهران، سپهر، 1368)
سوءِ مصرف: منظور از سوءِ مصرف مواد مخدر، مصرف هر نوع ماده مخدری است كه زیان های جسمی، روانی، عاطفی و اجتماعی به شخص مصرف كننده یا دیگران وارد می كند. به این ترتیب هرگونه ماده ممنوع یا تحت كنترل، بدون هدف درمانی، سوءِ مصرف شمرده می شود.
ترك: منظور از ترك، بازگشت معتاد به دوره بهبودی یا كاهش یا قطع ماده مصرفی است. از علائم ترك اعتیاد مثلاً تریاك، بروز درد در دستها و پاها و ترك حشیش ایجاد حالت تهوع است.
«متغیرها و مفاهیم اساسی پژوهش»
در این پژوهش متغیر مستقل «مسأله سوءِ مصرف مواد مخدر در افراد می باشد».
و متغیر وابسته «اختلالات یا بیماری های روانی بوده» كه عمدتاً تأثیر سوءِ مصرف مواد را بر اختلالات روانی در افراد معتاد مورد بررسی قرار می دهیم.
همچنین تأثیر ویژگی های چون سن، نوع جرم، سابقه افراد معتاد، مدت محكومیت، شغل، وضعیت تأهل، تحصیلات و نوع اعتیاد را در میزان شیوع اختلالات روانی مورد بررسی قرار می دهیم.
«مفاهیم اساسی در پژوهش»
1- اختلالات یا بیماری های روانی
2- سوءِ یا وابستگی به مواد مخدر
3- مواد افیونی یا مخدر
4- اعتیاد
5- زندانی
6- غیر زندانی
«پیشینه تحقیق»
برچسب ها:
«تاریخچه اعتیاد در ایران» اختلالات یا بیماری های روانی سوءِ یا وابستگی به مواد مخدر مواد افیونی یا مخدر اعتیاد