به منظور تعيين حساسيت گندم به تنش هاي رطوبتي(قطع آب) در مراحل مختلف رشد و مشخص نمودن حساسترين مرحله آبياري گندم اين آزمايش بصورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار به مدت دو سال در ايستگاه تحقيقاتي كهريز اروميه انجام شد:
t1 = انجام آبياري در مراحل خوشه رفتن، گل دادن و دانه بستن
t2 = انجام آبياري در مرحله گل دادن و دانه بستن
t3 = انجام آبياري در مرحله دانه بستن
W1 = آبياري به مقدار 40% تبخير از تشتك كلاس A
W2 = آبياري به مقدار 70% تبخير از تشتك كلاس A
W3 = آبياري به مقدار 100% تبخير از تشتك كلاس A
ابعاد كرتهاي آزمايش 5×4 متر با فواصل 2 متر از يكديگر و رقم مورد كشت اميد بود كه در رديف هايي به فاصله 30 سانتي متر از يكديگر در هر دو سال آزمايش در اول آبان ماه كشت گرديد.
هر سال قبل ازكشت نمونه مركب خاك از محل اجراي طرح تهيه و تجزيه هاي شيميائي و فيزيكي بر روي آنها انجام شد. شوري خاك در هر دو محل آزمايش براي نباتات زراعي مناسب و خاك داراي اسيديته (PH) قليايي متوسط، مواد آلي خاك كم تا متوسط ، فسفر و پتاسيم قابل جذب متوسط و بافت خاك از نوع لوم شني (Sandy Loam) مي باشد. كود مطابق فرمول K60 P90 N90 مصرف گرديد. زمان مصرف فسفر و پتاس و نيمي از ازت موقع كشت و مابقي ازت موقع ساقه رفتن در بهار بود. قبل از اعمال تيمارهاي آبياري در پائيز بمنظور سبز شدن بذر آبياري با مقدار متوسط 50 ميلي متر و در مرحله ساقه رفتن آبياري با متوسط 80 ميلي متر بطور يكنواخت انجام گرديده است .
برچسب ها:
گندم تنش رطوبتي مرحله آبياري كارآيي مصرف آب عملكرد كيفيت دانه تاثیر کم آلباری تعریف کم آبیاری