اولين
چاه نفت در سال 1859 در نقطه اي بنام تيتوسويل واقع در ايالت پنسيلوانيا توسط
مهندس جواني بنام ادوين در يك 38 ساله و
با همكاري دوست آهنگرش بنام ويليام اسميت در عمق 21 متري زمين حفر شد و به مخزن
نفت رسيد.
پتروليوم
«روغن سنگ» كه نام آن از ريشه لاتيني Petra يعني سنگ و Oleum يعني روغن گرفته شده است در نزد قدما كيفيت مخصوص و معروفي داشت.
مصري‌ها آنرا براي موميايي كردن مردگان و فينيقي ها براي بتونه كردن كشتي ها به
كار مي بردند بيزانسي‌ها از قرن هفتم به بعد از روغن سنگ بعنوان اسلحه استفاده مي
كردند بدين ترتيب كه به هنگام نزديك شدن كشتي هاي جنگي دشمن به شهرهاي ساحلي آنها،
مقداري نفت روي آب هاي ساحلي مي ريختند و با آتش زدن آن ناوگان دشمن را دچار حريق
مي ساختند. امروزه از نفت علاوه بر موارد استعمال متعدد، حتي تركيبات دارويي زيادي
ساخته مي شود.
لازم به ذكر است نفتي
كه قبل از حفر اولين چاه نفت پنسيلوانيا مورد استفاده قرار مي‌گرفت از چشمه هاي
نفتي بود كه در بعضي از نقاط زمين مثل باكو خود بخود بر سطح زمين جريان مي يافت و
در نزد قدما ارزش امروزي را نداشته است.
برچسب ها:
بررسي وقايع نفت در يك دهه پيش از انقلاب تحقیق بررسي وقايع نفت در يك دهه پيش از انقلاب