اطلاعات ما راجع به ساختمان و عمل ليزوزومها و ميكروباديها نسبت به بقيه ارگانل هاي سلولي بسيار جديد و در سنوات اخير كسب شده است .اگر چه اجسام كوچك گوناگون موجود در سلولهاي گياهي جانوري به اسامي متفاوتي از قبيل ميكروبادي و سيتوزوم ناميده مي شدند و لي تنوع ساختمان  و عمل آنها تا دهه 1950 شناسايي نشده بود. كشف ليزوزوم و ميكروبايدها در خلال دهه 50 را مي توان در رابطه با تكامل روشهاي ميكروسكوپ الكتروني و جزء جزء كردن و تفكيك عناصر سلولي دانست . در عصر حاضر لزوزومها به عنوان يك ارگانل مستقل شناسايي شده در صورتي كه پراكسيزومها و گلي اكسيزومها Peroxisome and glayoxysome)) و ارگانل هاي وزيكولار ديگري مربوط به آنها مي شوند . جميعاً ميكروبادي ناميده مي‌شوند .

وجود ليزوزوم اولين بار در اوايل دهه پنجاه توسط ديدوChristian de Duve و همكارانش پس از يك سري آزمايشات مفصل به اثبات رسيد . اين آزمايشات براي مشخص نمودن محلهاي درون سلولي دو آنزيم به نامهاي گلوكز -6- فسفاتاز و اسيد فسفاتاز طراحي شده بود . هموژنات بافت كبد را توسط سانتريفوژ  تمايزي به جزء‌هاي هسته‌اي ، ميتوكندريايي ، ميكروزومي و سيتوپلاسمي تفكيك نمودند و هر كدام از اين قسمت ها را براي مشخص نمودن محتويات آنزيمي آن مورد آزمايش قرار دارند . در مورد گلوكز -6- فسفاتاز آزمايشات به وضوح مشخص نمود كه اين آنزيم به ذراتي كه با جزء ميكروزومي رسوب مي نمايند باند شده است ، ولي در مورد اسيد فسفاتازها در ابتدا استنباط مشخصي را مقدور نمي ساخت به خاطر اينكه ؛

1. فعاليت اسيد فسفاتاز در صورتي كه هموژنات با همگن ساز يا هموژنيزر (homogenizer) به آرامي تهيه شده باشد يك دهم زمانيست كه براي تهيه هموژنات از روشهاي قوي تري ،نظير به كارگيري مخلوط كن ، استفاده نماييم.

2. كل فعاليت آنزيمي جزءهاي جدا شده پس از سانتيفيوژ تمايزي دو برابر فعاليت هموژنات اصلي بود و

3. پس از چند روز نگهداري در فريزر ، فعاليت آنزيمي كل هموژنات و همچنين فعاليت جزء هاي جدا شده ، علي الخصوص جزء ميتوكندريايي افزايش قابل ملاحظه‌اي را نشان مي داد . اين نتايج در جدول 1-8 خلاصه شده است .