مشکلات ضرورت فراگيرى زبان‌هاى خارجى
فراگيرى زبان‌هاى خارجى بويژه انگليسى به دليل گستره کاربرد آن در دنياى امروز از حد يادگيرى صرف زبان فراتر رفته و به نيازى اساسى براى مردم بويژه نسل جديد براى ارتباط با جهان تبديل شده است.
باتوجه به پيشرفت چشم گير فناورى ارتباطات درسالهاى اخير، حتى فقيرترين جوامع ، سرمايه گذاريهاى قابل‌توجهى در زمينه آموزش زبان انگليسى به شهروندان خود انجام داده و برنامه‌هاى جامعى براى اين مهم تدارک ديده اند. کشورهاى شيخ نشين حوزه خليج فارس که در گذشته اى نه چندان دور با زبان انگليسى کاملا بيگانه بودند، امروز آشنا نبودن با اين زبان را يکى از موانع ارتباط با جهان دانسته و با برنامه ريزى‌هاى دقيق و به سرمايه گذارى‌هاى کلان درصدد رفع اين نياز برآمده‌اند.
ايجاد "شهرک‌هاى زبان" و تسهيلات ويژه براى دانشجويان و دانش آموزان با دعوت از استادان از کشورهاى انگليسى زبان ابتکار بسيار جالب و موثرى در امر آموزش زبان است که برخى کشورها به آن روى آورده اند. جذابيت وامکانات رفاهى اين شهرک‌ها به حدى است که حتى در افراد غيرعلاقه مند نيز انگيزه يادگيرى زبان انگليسى ايجاد مى‌کند و در اين شهرک‌هاى آموزشى فقط از زبان انگليسى براى انجام کارهاى روزمره استفاده مى‌شود.
البته بايد در نظر داشت که آشنايى با فرهنگ زبان انگليسى به هيچ وجه به معنى فراموش شدن فرهنگ بومى افراد نيست ، بلکه ضرورتى انکار ناپذير تلقى مى‌شود.
افرادى که قصد فراگيرى زبان ديگرى غير از زبان بومى و مادرى خود را دارند، به دو گروه مختلف تقسيم مى‌شوند : گروه اول افرادى هستند که درکشور خود قصد يادگيرى زبان را دارند.در چنين شرايطى زبان جديد به عنوان يک "زبان بيگانه " تلقى مى‌شود و معمولا "امکانات طبيعى" براى يادگيرى زبان بيگانه بسيار محدود است.
اما گروه دوم زبان آموزان افرادى هستند که به کشور ديگرى مهاجرت کرده و مجبور به يادگيرى زبان مردم آن جامعه هستند. در چنين شرايطى زبان جديد يک "زبان دوم" و نه بيگانه براى شخص زبان آموز تلقى مى‌شود.
قرار گرفتن در محيطى که همه مردم به انگليسى تکلم مى‌کنند و همه چيز رنگ و بوى فرهنگ زبان انگليسى را دارد، شرايطى مطلوب را براى زبان آموز ايجاد مى‌کند که در بالا از آن به عنوان "امکانات طبيعى" نام برده شد. اما در کشور ما وضعيت آموزش زبان انگليسى چگونه است؟ آيا کيفيت آموزش زبان انگليسى در مدارس ، دبيرستان‌ها و دانشگاه‌هاى ما به حدى هست که نياز مبرم نسل آينده ايران به زبان انگليسى، نه تنها صرفا به عنوان زبان بين المللى، بلکه به عنوان يکى از مهم ترين ابزار شناخت و ارتباط با جهان خارج و دنياى علم برآورده سازد؟
برچسب ها:
کيفيت آموزش زبان‌هاى خارجى