ايمني از حريق در ساختمان به كمك تحقيق، طراحي و مديريت مي گردد. دامنه مطالعاتي آن بسيار وسيع و شامل علوم مختلف و رشته هاي گوناگون است. علاوه بر علوم فني و تجربي در صنعت و ساختمان، از علوم اداري، روان شناسي، جامعه شناسي و دانشهاي مشابه نيز استفاده مي شود كه هر يك به نحوي و اندازه اي در آن سهيم هستند. براي دستيابي به ايمني از حريق از سه راه مي توان اقدام كرد.

-          شناخت علل به وجود آمدن حريق و كوشش براي جلوگيري از بروز آن.

-           شناسايي دلايل رشد و گسترش حريق و كوشش براي مصون و محفوظ ماندن در مقابل آن.

-           يادگيري اداره كردن حريق و كوشش براي كنترل و خاموش نمودن آتش سوزي.

 در عمل، با علم و آگاهي به اينكه حريقها چگونه بروز مي كنند، چطور گسترش مي يابند و به چه نحو مي توان آنها را كنترل و خاموش نمود. از طريق انجام برنامه هايي جداگانه براي فراهم نمودن ايمني اقدام مي شود.

الف) تدوين و اجراي استاندارد ها و آيين نامه هاي پيشگيري از بروز حريق اين گروه برنامه ريزيها شامل تمام ملزومات و اقداماتي است كه به نحوي موجبات آتش سوزي و بروز حريق را از ميان بردارند. فعاليتهايي مانند كوششهاي تحقيقاتي و تعليماتي پيرامون مسائل جگوناگون آتش گيري و آتش سوزي، تهيه و تنظيم و آموزش توصيه ها و پيشگيرها، توسعه روشهاي اداري و خدمات اداري و خدمات ايمني و به طور كلي تمام اقداماتي كه در مجموع به خاطر روبه رو نشدن با آتش سوزي به كار مي روند، از اين زمره اند. اين گروه فعاليتها معمولاً در مراكزي مانند دانشگاهها آزمايشگاههاي آتش و حريق شناسي، سازمانهاي پژوهشهاي علمي و صنعتي، موسسه هاي تحقيقاتي و تهيه استاندارد و گاهي شركتهاي بيمه آتش سوزي انجام مي گيرد. اين اقدامات همگي زيز عنوان ممانعت از حريق نام برده مي شوند.

ب) تدوين و اجراي استانداردها و آيين ناممه هاي ساختماني محافظت در برابر حريق به طور كلي، اين كوششها به منظور فراهم نمودن شرايطي از پيش بررسي، تدارك و طرح مي شوند تا در صورت وقوع حريق، تلفات و زيانهاي جاني و مالي ناشي از آتش سوزي به كمترين مقدار برسد. اين طرز عمل كه در حقيقت نوعي مواجه شدن با حريق به شكل ساكن و غير عامل است، در جهت محافظت مواجه شونده ها ( اعم از انسان، ساختمان و غيره) و همچنين كنترل و جلوگيري از رشد، گسترش و ادامه آتش سوزي به كار گرفته مي شود. اين دور انديشيها در قلمرو و موضوع فعاليت موسسه هاي تحقيقاتي ممانعت از حريق نيست و بيشتر در حوزه فعاليت سازمانهايي است كه بر صنعت ساختمان و ساخت نظارت دارند. اصطلاح محافظت در برابر حريق[1] در اينجا مترادف با افزايش ايمني، قابليت، استعداد، تأثير پذيري و مقدار مقاومت مواجه شونده در برابر آتش سوزي و گسترش حريق به كار مي رود.

پ) ايجاد سازمانهاي آتش نشاني و توسعه تدابير و تعليمات اطفاي حريق، اين گروه برنامه ها مواقعي به كار گرفته مي شوند كه حريق وقوع يافته است و ناچار بايد به طور فعال و عامل با آن مبارزه كرد. در واقع، آخرين تلاشهايي هستند كه به اميد حفظ ايمني مي توان به آنها متوسل شد. هزينه به كارگيري اين كوششها نسبتاً زياد است اما در مواردي كه آگاهي دانش و فرهنگ ممانعت و محافظت براي دستيابي به ايمني كفايت نمي كند ضمن از دست رفتن بخشي از ايمني[2] الزماً بايد در اين مسير گام برداشت. روشن است كه تنها با تشكيل گروههاي آتش نشان و تدارك دستگاهها و وسايل مبارزه با حريق نمي توان به ايمني مطلوب دست يافت و لزوماً بايد در ايجاد و توسعه فنون مبارزه با حريق و تنظيم و تعليم عمليات و تدابير آتش نشاني نيز همت گماشت.

از ديدگاه نظري، كوشش به هر يك از سه طريقي كه ذكر شد بايد به دستيابي كامل ايمني منجر شود ولي در عمل براي رسيدن به ايمني، همواره از تمام روشها به طور جمعي و هماهنگ كمك گرفته مي شود اليته ميان فعاليتهاي ايمني از آتش سوزي نمي توان حد و مرز كاملاً مشخصي و دقيقي ترسيم كرد و هر چند كه مشخصات و ملزومات هر يك از اين فعاليتها با ديگري تفاوتهايي مخصوص دارد، معمولاً براي برنامه ريزي اقدامات يك گروه لازم مي شود كه استاندارد ها و خواسته هاي گروه ديگر نيز مد نظر قرار گيرد.

لازم است توضيح داده شود كه بسياري از كوششها حالتي مشترك داشته و مي توان آنها را جزء همه گروهها منظور نمود. تأمين شبكه آبرساني شهري براي عمليات اطفاي حريق، آموزش همگاني و بالا بردن فرهنگ عمومي در مورد آتش سوزي و آتش نشاني، تدارك وسايل خودكار خاموش كننده و جلوگيري از حريق در ساختمانها ( شبكه آبفشانهاي خودكار) و مانند آن از اين گونه كوششها هستند. در اين گزارش، اصولاً فقط جنبه هاي مخلتف محافظت در برابر حريق(بند ب) براي ساختمان مورد بحث قرار گرفته است و از كوششهاي ممانعت از حريق و تدابير و ملزومات مبارزه با حريق ( بندهاي الف و پ) صحبتي به ميان نمي آيد.