ضريب سطح اشغال
منظور از ضريب سطح اشغال، نسبت سطح مجاز برای ساخت و ساز با توجه به مساحت کل قطعه تفکيکی است. براين اساس، شاخص مذکور از تقسيم سطح اشغال مجاز بر مساحت کل قطعه تفکيکی به دست می آيد و به صورت درصد بيان می شود. برای مثال، وقتی ضريب سطح اشغال برای يک قطعه 400 متر مربعی60 درصد باشد، اين بدان مفهوم است که در مساحتی معادل 60 درصد از 400 متر مربع(240 متر مربع) حق ساخت و ساز و احداث بنا وجود دارد. ضريب سطح اشغال در الگوی ساخت و ساز يک طبقه تأثير مستقيمی بر سرانه زيربنا در شهرها دارد.
اما در صورت رواج الگوی ساخت بيش از يک طبقه، تأثير ضريب سطح اشغال بر زيربنای عرضه شده به شدت کاهش می يابد. در زمان حاضر متداول‌ترين ضريب سطح اشغال مورد استفاده در طرح های شهری 60 درصد است؛ هرچند در برخی مناطق شهری ممکن است سطح ضريب اشغال به 50 و يا 40 درصد کاهش يابد. البته بايد توجه داشت که نسبت سطح اشغال بنا يکی از نا کار‌آمد‌ترين شاخص ها برای کنترل تراکم جمعيتی است و فقط در مواردی که سطح اشغال بنا با شاخص های ديگری چون تعداد طبقات ساختمانی همراه گردد، می تواند بر کنترل تراکم جمعيتی تأثير بگذارد. اين شاخص بيشتر در زمينه طراحی شهری اهميت خاصی دارد و بيشتر مورد توجه طراحان شهری است.
شدت کاربری زمين
به منظور ساخت و ساز و تراکم جمعيتی، از شاخص کامل تری با عنوان شدت کاربری زمين استفاده می شود. اين شاخص به طور همزمان ميزان توسعه و ساخت و ساز در زمين و تراکم جمعيت يا تعداد جمعيت ساکن را کنترل می کند. به عبارتی، شدت کاربری زمين، به طور همزمان تعداد واحد مسکونی و سطح زيربنای مسکونی را کنترل می کند. بعلاوه ميزان حداقل پارکينگ، فضای باز و فضای سکونتی مورد نياز را تعيين می کند. اساس شاخص شدت کاربری زمين، نسبت سطح زيربنا به مساحت زمين است. مقياس عددی سنجش شدت کاربری زمين به صورت تصاعدی است. چنانکه شدت کاربری زمين معادل تراکم ساختمانی 5/2 درصد باشد و به 2 برسد، تراکم ساختمانی معادل آن 5 درصد خواهد بود؛ و در صورتی که شدت کاربری زمين به 3 برسد، تراکم ساختمانی دو برابر می شود و به 10 درصد می رسد. اين تفاوت افزايش شدت کاربری در سطوح بالاتر به طور واضح تری ديده می شود، به طوری که با افزايش شدت کاربری زمين از 6 به 7 ، تراکم ساختمانی از 80 به 160 درصد می رسد و اگر شدت کاربری زمين از 7 به 8 تغيير يابد، تراکم ساختمانی از 160 به 320 درصد می رسد.
مقرارت ساختمانهاي تجارتي در مركز محله و مركز ناحيه
سطح زير بنا در طبقه همكف تا ميزان 100%مساحت عرصه ميتواند باشد.
سطح كل طبقات در مركز محله حداكثر تا ميزان 250% ودر مركز ناخيه تا ميزان 350% مساحت عرصه مي تواند باشد
رعايت عقب نشيني جانبي نسبت به پلاكهاي مجاور در ساختمانهاي تجاري تا چهار طبقه بميزان 5/1 متر از روي طبقه همكف الزاميستدر صورتيكه تعداد طبقات بيش از چهار طبقه باشد عقب نشيني جانبي نسبت به پلاكهاي مجاور 2 متر از روي طبقه همكف الزاميست .
برچسب ها:
پاورپوینت نقش تراكم ساختماني جايگاه تراكم ساختماني توسعه شهري بحث تراکم در منطقه 6 تهران