موضوع : بافت برداری عضلانی زیر پوستی

توضیح: این فایل به صورت ورد و آماده چاپ می باشد

بافت برداري عضلاني زير پوستي
روند: از هر عضله اي مي‌توان نمونه‌برداري كرد ولي به منظور جلوگيري از تنوع در عضلات و قسمتهاي مختلف از يك عضله خاص مورد نياز است عضله glvteal و مياني معمولاً مورد استفاده قرار مي‌گيرد. محدوده 5/2 cm2 از پوست جدا مي‌شود تراشيده شده و براي روند استريل آماده مي‌شود. بخش آماده شده محلول به خود عضله تزريق نمي‌شود يك شكاف يك سانتي‌متري درداخل پوست و در صورت نياز و ضخيم بودن عشا در آن ايجاد مي‌شود ابزار بافت برداري شامل يك سوزن بيروني يك سيلندر برش دنده داخلي و Stylettc و سوزني كه همراه با سيلندر برش دهنده است در ميان شكاف فشار داده مي‌شود و به داخل عضله مي‌رود سيلندر برش دهنده به صورت جزي بيرون كشيده مي‌شود تا قسمت كناري سوزن را نشان دهد. كه بعد آن را با فشار به عضله وارد خواهند ساخت اين باعث مي‌شود كه قسمت كوچكي از عضله وارد پنجره كناري شود و درون حفره سوزني جاي بگيرد كه بعد با فشار كامل سيلندر برش دهنده به داخل كاملاً بريده خواهد شد. اين كار را چند بار تكرار مي‌كنيم تا 20 و m از عضله را نمونه‌برداري كنيم سپس سوزن را بيرون مي‌آورند و از دسته آن براي جدا كردن نمونه از سوزن استفاده مي‌كنند مي‌توان اين زخم را بخيه زد ولي در حاليكه تنها يك برش كوچك صورت گرفته است چنين كاري لازم نيست .
 آماده سازي نمونه :
سپس نمونه‌ها را براي hixtochemical آماده مي‌كننند حتي براي biochemical و مطالعات فراساختاري نمونه‌‌هاي hixtochemica به شكل قسمتي متقاطع و يخ زده داخل نيتروژن مايع قرار مي‌گيرد. پس از برش، قسمتها رنگ مي‌شوند تا نوع انقباض مشخص شود. همين طور ظرفيت اكسايش و توان گليكولئيك آن هم مورد بررسي قرار مي‌گيرد. براي بررسي biochemical خون و نسوج متصل جدا مي‌شوند و نمونه داخل نيتروژن مايع براي آماده سازي بعد قرار مي‌گيرد. براي مطالعات فراساختاري بخشي از تار عضلاني از نمونه جدا مي‌شود و داخل يك ثابت كننده قرار مي‌گيرد
نتايج
خواننده به متن براي تشريح جزئي نتايج مطالعات بافت برداري عضلاني مراجعه كند.
تحليل مايع زلالي مفصلي synovial flvid
جمع‌آوري و تحليل مايع سينويال مفصلي يك عملكرد كلينكي مرسوم است. نمايش اصلي معمولاً تفاوت بين يك شرايط عفوني و شرايط غيرعفوني باشد. اين روند بيشتر مواقع در محل اتصالات صورت مي‌گيرد و البته به ميزاني كمتر براي پوششهاي تاندون و كيسه هاي آن نوع ارزيابي مورد نياز بستگي به شرايط مورد نياز دارد و بنابراين جمع‌آوري كاملاً استريل و ارزيابي آن براي همه نمونه ما ضروري نيست.
روند : نمونه‌ها مي‌بايست هميشه تحت شرايط استريل جمع‌آوري شوند تا مانع از عفونت شود. هنگامي كه يك ارزيابي مطالعه باكتريايي ضروري است ولي بايست از آلودگي تصادفي جلوگيري كرد يك روند كاملاً استريل با كلاه، ماسك، روپوش بلند و قسمتهاي پوشيده شده به كار گرفته مي‌شود. جمع‌آوري معمولاً همراه با ايستادن است صورت مي‌گيرد گرچه بيهوشي عمومي هنگامي كه دام بيمار همكاري نمي‌كند و هنگام انجام يك روند كاملاً استريل ضروري است.
آماده سازي محيط و اندازه سوزن براي بيهوشي موضعي حفره مفصلي است. روند جمع‌آوري كاملاً استريل در ضميمه، شرح داده شده است. بنابراين اوليه بخشي از بيرون كشيده را مي‌توان براي مطالعه باكتريايي به كار گرفت براي نماندن شانسي براي آلودگي تصادفي سرنگ مي‌بايست هنگام ورود به بدن به سر سوزن متصل شود. پس از وارد ساختن سوزن همراه سرنگ متصل نمونه به آرامي بيرون كشيده مي‌شود. و سرنگ بيرون آمده و سر‌ آن را رويش مي‌گذاريم يك سرنگ جديد به سوزن متصل است و مايع سينويال بيشتري براي محاسبات باقي مانده جمع‌آوري شده است.
مديريت نمونه : مديريت نمونه‌ها براي مطالعه‌هاي باكتريايي در ضميمه C شرح داده شده است. راهي كه طي آن با نمونه برخورد خواهد شد بستگي به نوع ارگانيسم هاي مورد انتظار و تاخير قبل از پروسه دارد. اگر تاخير مورد انتظار باشد يك عامل انتقال مناسب مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
تشخيص‌هايي كه مي‌تواند روي نمونه باقي مانده صورت بگيرد شامل ظاهر، حجم، شكل توده، پروتئين، غلظت، كيفيت تعليق ماده بزاقي، سلول شناسي آنزيم‌ها و تحليل اجزا است. يك ارزيابي معمول از يك نمونه شامل تشخيص ظاهر، حجم، شكل توده، پروتئين، غلظت سلول شناسي است. نمونه را براي ظاهرش آن موقع جمع آوري مورد ارزيابي قرار مي‌دهند. توانايي لخته شدن مايع سينويال هم در لوله جمع شده مورد بررسي قرار مي‌گيرد وسيكوزيته، پروتئين و ارزشهاي خون شناسي بررسي اين مايع سينويال قرار گرفته در لوله همراه با EDTA مورد بررسي و محاسبه قرار مي‌گيرد خيلي راخت مي‌توان با قرار دادن چند قطره از مايع سينويال بين انگشت اول و انگشت شصت به خوبي تخمين زد كه مايع چه مقدار مي‌تواند بيرون بماند. اين لخته موسين براي نمونه EDTA هدايت مي‌شود.
نتايج : بعضي رفرنس‌ها براي پارامترهايي كه معمولاً براي ارزيابي مايع سينويال مفصلي مورد استفاده قرار مي گيرند در جدول 1-5 آمده است. از مايع به عنوان يك نمونه استفاده كنيد به عنوان يك قانون كلي مايع سينويال مفصلي در مواردي از مسمويت عفوني همراه با ميزان سلول هسته‌اي شده افزايش يافته است همچنين غلظت پروتئين و نسبت نوترونيل و تمايل به لخته شدن، تيرگي كاهش وسيكوزيته و كيفيت حالت بزاقي و حضور انواع باكتري‌ها از جمله همين موارد است. باكتريها هميشه در يك قابل رويت نيستند و معمولاً رشد آنها در طبيعت متصل مي‌شود چرا كه آنتي بيونيك‌هايي در قسمت مفصلي حضور دارند كه باعث جدا شدن باكتري‌ها از غشا مفصلي مي‌شود.
سيتگرافي Scintigraphy
مواقع بسياري هست كه دليل لنگش توسط آزمايشات معمول فيزيكي وراديوگرافي مشخص نمي شود البته اين موارد گاهي اوقات به دليل عدم وجودتجربه يا عدم همكاري بيمار است اصلي ترين دليل آن عدم تشخيص محل دقيق درد توسط بيهوشي تشخيص يا به دليل قرار گرفتن آن محل در عمق نسوجي رويه بدن است كه بيهوشي، لمس كردن بي‌فايده خواهد بود. Scintigraphy براي ارزيابي لنگش در سال 1977 معرفي شده و از آن پس ارزش آن به عنوان يك تكنيك عكس‌برداري در موارد دشوار تاييد شده است Scintigraphy متشكل از تزريق وريدي يك داروي ساتع كننده اشعه گاما است كه فعاليت آن هنگام توزيع در تمام بدن توسط كريستال پديد سديم قرار گرفته روي دروبين گاما با يك ابزاري چشمك‌زن دستي كوچك يا نقطعه شمار مورد تشخيص قرار مي‌گيرد اين داروي راديويي شامل يك گروه، راديونوكليد هماره با تعقيب كننده بافت مي‌باشد.
اين راديو نوكليد تكنيوم 99 است Technetivm
روند: بيمار بايد به شكل مناسب آبديده شود از آنجا كه مواد بيهوش كننده تشخيص مورد استفاده قرار گرفتهسات بايد يك فاصله زماني حداقل 3 روز بين بيهوشي و Scintigraphy وجود داشته باشد كه چه اين فاصله مي‌تواند با استفاده  از كاهش يابد. ميزان تزريق داوري راديويي بين 2 تا 8 mB/kg براي چشمك‌زدن دستي و مصرف دوربين گاما است(به ترتيب). استفاده آن به همراه سرنگ و دستكش خواهند بود تصوير 30 دقيقه بعد براي اسكن فاز 2 و 2 تا 3 ساعت بعد براي اسكن فاز 3 به كار مي‌رود و حاصل مي‌شود همه تصاوير با مهار مناسب است صورت مي‌گيرد يا درحالت ايستاده در حالت تسكين و يا بيهوشي براي اسبهايي با طبيعت خوب و مناسب (رام و آرام) تصوير بردراي ازاعضاي پاييني با ايستادن اسب انجام مي‌شود. و در صورت نياز آزمايش اعظاي بالايي و البته براي اسبهاي چموش كه همكاري نمي‌كنند يا نمي‌توانند ايستاده آزمايش شوند بكار مي رود. كه چهاسكن‌هاي بسياري براي ارزيابي يك جراحت كه قبلاً توسط راديوگرافي مشخص مي‌شده است. به كار مي‌رود. در بسياري از موارد راديوگرافي پس از تشخيص يك منطقه با افزايش فعاليت توسط  Scintigraphy به كار مي‌رود.
فهرست مطالب
بافت برداري عضلاني زير پوستي    1
آماده سازي نمونه :    2
تحليل مايع زلالي مفصلي    2
سيتگرافي    4
تحليل حركت غيرتهاجمي    8
تحليل بيومكانيكي    9
سينماتوگرافي و ويدئوگرافي با سرعت بالا    10
درون بيني مفصل    13
بافت برداري استخواني    13
تكنيك‌هاي تصويربرداري جديد    16
دستگاه گردش خون    17
آشكار سازي بيماري    17
آزمايش فيزيكي عمومي    18
حالت ايستادن    19
شرايط فيزيكي    19
تنفس    19
ورم :    19
پريدن زير گلو    19
ضربان قلبي:    21
زمان پركردن مجدد مويرگ    23
صداهاي قلب طبيعي    23
صداهاي كم وابسته و آسيب شناسي    28
صداهاي اصطكاكي يا مالش قلب    29
صداهاي ريه    30
تپش    30
ضربت    30
ارزيابي قلب هنگام تمرين    30
ارزيابي سرعت قلب در ميدان    31
الكتروكارديوگرافي كلدمتريك    32
تكنيك‌هاي تشخيص ويژه    33
تحليل قلب (غشاء‌ بيروني)    33
الكتروكارديوگرافي    36
ارزيابي الكتروكارديوگرام    38
الكتروكارديوگرافي چنيني    42
فونوكارديوگرافي    44
اكوكارديوگرافي    44
اكوكارديوگرافي حالت M    45
اكوكارديوگرافي دو بعدي    46
اكوكارديوگرافي    48
اكوكارديوگرافي دوپلر    48
اكوكارديوگرافي دوپلر امواج- نبضي    49
اكوكارديوگرافي دوپلر امواج متوالي    49
اكوكارديوگرافي دوپلر جريان رنگ    50
راديوگرافي و كارديولوژي هسته‌اي    52
راديوگرافي    52
آنژيو گرافي    53
سينتگرافي يا آنژيوكارديوگرافي هسته‌اي    54
ثبت فشار خون    55
فشار بطني    55