بحران مکان از بارزترین مشکلات شهرسازي معاصر است. بحرانی که در ایجاد فضاي شهري فاقد هویت و فاقد ارتباط تبلور یافته است. شهرسازي سده بیستم بیش از آنکه معطوف به کیفیت ارتباطات باشد، متوجه کمیت ارتباطات بوده از این رو پیوستگی احساس با مکان مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته است و نیاز مند توجه بیشتري است. هدف اصلی این پژوهش دستیابی به تعریف مشخصی از حس مکان و بررسی این حس و عوامل شکل دهنده آن در پروژه مداخله در بافت فرسوده میدان شهداء مشهد می باشد که به دلیل حضور پر رنگ انسان می توان آن را به عنوان مکانی پدیدار شناسی بر شمرد. با توسعه جوامع انسانی و تغییر شیوه زندگی و سکونت مردم، توجه معماران، طراحان و برنامه ریزان به کیفیت فضاها و محیط هاي ساخته شده افزایش یافته و نقش طراحی به عنوان ابزاري براي شکل دادن به محیط زندگی و پاسخ گویی به توقعات و نیاز هاي انسان اهمیت بیشتري یافته است.
برچسب ها:
حس مکان حس تعلق