طرح ها و فرایندهای برنامه ریزی و طراحی شهری
دو نقش عمدة تاریخی، یکی هدایت توسعه های جدید
در اراضی دستنخورده و دیگری هدایت فرایندها و
رویه های اصلاحی در سطوح و ابعاد مختلف درون شهرها
را داشته است. بر اساس یک تصور نادرست، نقش اول
طرح های )توسعه( تنها در اراضی بکر و دس تنخورده
خارج شهرها و نقش دوم آنها )اصلاح و بهبود( فقط
در بافت های درون شهر خلاصه م يشود. اما نظریات
دهه های اخیر معتقد است که برای جوابگویی به توسعه،
می توان به جای اشغال زمین هایی که دس تنخورده و به
شکل طبیعی خود باقی مانده است، از ظرفیت بافت های
شهری استفاده نمود. رویکرد توسعه درون زا مفهومی
نوین را ارائه م یدهد که براساس آن نقش اول و دوم
طراحی و برنامه ریزی شهری به نحوی تلفیق شده و
اصلاح، بهبود و مداخلات درون شهری در خدمت
توسعه قرار می گیرد و بدین صورت مفهوم اصلاح و
بهبود با توسعه در می آمیزد. توسعه میان افزا به عنوان
یکی از تجلیات توسعه درون زا ساده ترين راهبرد براي
تحقق این رویکرد است.
واژگان ك ليدي : توسعه ميان افزا، تو
برچسب ها:
توسعه میان افزا بهره گیری ظرفیتهای درونی شهر