چکيده عدالت اجتماعي و به ويژه نحوة ارزيابی و سنجش آن از موضوعاتی است که علی رغم توجه مطالعات بسیار و مناقشات پردامنه، هنوز از مباحث پیچیده به حساب می آيد و وفاق چندانی بر سر آن ايجاد نشده است. مقالة حاضر، کوششی به منظور تدوين چارچوبی برای ارزيابی عدالت اجتماعی در طرح های شهری است. بدين منظور، اين مقاله معیارهای منبعث از دو دستگاه تحلیلی مبتنی بر انديشه های جان راولز و ديويد هاروی را به عنوان چارچوب نظری خود برای سنجش 15 عدالت اجتماعی برمی گزيند و بر اساس آن، به ارزيابی عدالت اجتماعی در طرح منظر شهری محلة خوب بخت منطقه آيا طرح منظر شهري محلة خوب بخت منطقه « شهرداری تهران می پردازد. براين اساس، پرسش اصلی تحقیق اين است که . يافته اصلی تحقیق، چارچوبي است که می تواند موضوع عدالت اجتماعي را » شهرداري تهران عادلانه است يا خیر؟ 15 به عنوان پديده اي فسلفي در طرح هاي شهري ارزيابی نمايد. اين ارزيابی کمک می کند که بتوان فرآيند توسعه را کنترل کرد و میزان دستیابي به عدالت را در نتیجه اجرای طرح تشخیص داد. بر اين اساس، در سنجش عدالت اجتماعي در طرح منظر شهري محلة خوب بخت، يافته هاي اين تحقیق، نشان مي دهد که اين طرح نتوانسته است به طور کامل متضمن تأمین عدالت اجتماعي باشد.
برچسب ها:
ارزيابي عدالت اجتماعي در طرح منظر شهري