فضاهاى عمومى، با ايجاد امكان مشاركت، حضور گروه ها و فضاى تعامل، نقشى عمده در تقويت جنبه هاى اجتماعى شهرها
دارند. بازارهاى قديم، روزگارى عمومى ترين محور اجتماعى و عملكردى بوده و كاركرد فضاى عمومى را به خوبى ايفا مى نموده
است. هدف اين بحث بررسى معيارهاى كيفى بازارهاى شهرهاى سنتى با تأكيد بر بازار قيصريه لار و تبيين راهكارهاى ارتقاء
كيفيت آنها به عنوان فضايى عمومى است. روش تحقيق، توصيفى- تحليلى با استفاده از مشاهدات و برداشت ميدانى است. بر مبناى
چهار معيار سنجش كيفيت فضاهاى عمومى (آسايش و منظر، دسترسى، فعاليت، اجتماعى بودن) ، PPS پرسشنامه استاندارد 1
مورد بررسى قرار گرفته است. نتايج پژوهش نشان مى دهد منظر و اجتماعى بودن، به ترتيب واجد بيشترين و كمترين امتياز بوده اند.
در نهايت، دلايل ضعف و قوت هر مؤلفه بر اساس شرايط كالبدى بازار مورد تحليل قرار گرفته و به ارائه راهكارهاى بهبود كيفيت
فضا انجاميده است.
برچسب ها:
تحليل معيارهاى كيفىِ فضاهاى عمومى شهرهاى متوسط