فعاليت هاي اقتصادي انسان به ويژه طي دو قرن گذشته، اثر عميقي
بر تخريب منابع زيست محيطي داشته است . در اين راستا نظريه هاي اقتصادي
مبتني بر اصل حداكثر سازي مطلوبيت براي مصرف كننده و حداكثر سازي
سود براي توليد كننده كه مصرف كننده را تشويق به مصرف روزافزون كالاها
و خدمات و توليد كننده را تشويق به استفاده بي رويه از منابع اقتصادي بدون
توجه به اثرات منفي مي كنند، چاره سازنمي باشند. به همين جهت اخيراً اصل
پايداري در مصرف و توليد در فرايند توسعه پايدار به عنوان محورهاي اساسي
در نظر گرفته شد هاند.
برچسب ها:
الگوي توليد مصرف پايدار (محدوديت هاي موجود اقدامات لازم جهت حركت سمت پايداري)