فضاي سبز به عنوان جزئي از نظام كالبدي شهر كه انسان همواره با آن در تماس بوده و هدف از طراحي آن
درحقيقت توجه به نيازهاي انساني و فرهنگي جامعه و نيز جستجوي عوامل ضروري در ايجاد فضاي سبز
مناسب شهري است، بنابراين، مكانيابي نادرست فضاهاي سبز شهري در نهايت، به ايجاد ناهنجاريهاي بيشمار
اجتماعي منجر خواهد شد كه لازم است در برنامهريزي و عمران شهري و احداث فضاهاي سبز رعايت ملاكها
و استاندارهاي لازم براي مكانيابي آنها مدنظر قرارگيرد اين تحقيق قصد دارد به بررسي دقيق اين مسئله بپردازد
براي اين منظور معيارهاي مكانيابي فضاهاي سبز شهري مورد بحث واقع شده و با تحليل دسترسي به شريانهاي
فرعي و اصلي نزديكي به كاربر يهاي سازگار و ناسازگار ماتريس مقياس با مطالعه موردي پارك يعقوب ليث
زابل به بررسي رعايت اين معيارها پرداخت است
برچسب ها:
معيارهاي مكان يابي پاركهاي شهري براي ارتقاء محيط اجتماعي