خاني ( ١٣٥٨ ) رابطه بين پراكنش پوشش گياهي و ميزان شوري را در منطقه اشتهارد كرج مورد بررسي قرار داد و ميزان سديم محلول و هدايت الكتريكي را مهمترين عامل موثر بر روي پوشش گياهي عنوان كرد.
جعفري ( ١٣٦٨ ) نيز درپژوهش خود رابطه بين پوشش گياهي و عوامل مختلف خاك را در كوير حاج علي قلي دامغان مطالعه و نتيجه گيري كرد كه بعد از هدايت الكتريكي، شاخص سديم به خوبي      مي تواند حد تحمل گياهان هالوفيت را به شوري بيان كند.
علوي پناه (1371) در بررسي اثر كربنات كلسيم و عروسك هاي آهكي بر عملكرد     Atriplex lentiformis در حاشيه كوير ابر كوه يزد نشان داد كه بين كربنات كلسيم خاك و عملكرد آتريپلكس از سطح خاك تا عمق بيشترين حجم ريشه، همبستگي مثبت ومعني داري وجود دارد. اين همبستگي در سطح الارض بيشترو در تحت الارض كمتر است به طوريكه در عمق 30-0 سانتي متر بين كربنات كلسيم و عملكرد، همبستگي مثبت ومعني دار در سطح احتمال يك درصد و درعمق 60-30 سانتي متر عمق بيشترين حجم ريشه در سطح احتمال 5%  معني دار گرديده است. بين كلسيم و رطوبت اشباع خاك با عملكرد همبستگي منفي و معني دار در سطح يك درصد وجود دارد و در نهايت اين طور نتيجه گيري مي كند كه كربنات كلسيم با ايجاد خصوصيات فيزيكي نظير سخت لايه، عروسك هاي آهكي و دانه بندي در خاك و همچنين اثر اصلاح كننده بر خاكهاي شور كه عمدتاً به يون كلسيم نسبت داده مي شود برعملكرد گياه موثر است. با تشكيل عروسك هاي آهكي، هدايت آبي و رطوبت به اعماق خاك افزايش يافته و نهايتاً موجب افزايش ريشه دواني آتريپلكس مي شود.
باغستاني ميبدي (1372) اظهار مي دارد كه با توجه به اطلاعات كلي بدست آمده،  هر چند در مواردي خاص روابطي بين پوشش گياهي و خاك مشهود است ولي به نظر مي رسد كه عموماً مرز جوامع گياهي فعلي با مرز طبقات مجزا شده خاك تطبيق نخواهد داشت.