پیشینه تحقیق در اواخر دهه 1960 و 1970 و در چند مطالعه گسترده، نمونه های تصادفی بزرگی از جمعیت آمریکا از لحاظ عوامل مرتبط با رفاه یا عدم رفاه بررسی شد در این بررسی ها"فرانک اندروز و استفن ویتی"از 1297 آمریکایی بزرگسال، پرسیدند: «احساستان درباره زندگی در ایالات متحده امروزی چیست؟» 7 درصد گفتند که شادمان هستند و بیش از 22 درصد اظهار داشتند خشنود می باشند، اما 5 درصد به طور کلی ناراضی بودند و 4 درصد احساس عدم شادی یا خیلی خراب بودن می کردند. کلا این طور به نظر می رسد که بیشتر مردم شادند یا ناشاد. در بررسی های دیگر تقریبا یک سوم کسانی که از آن ها پرسیده شده بود که آیا بسیار شاد، تا حدودی شاد، و نه چندان شاد هستند جواب دادند که بسیار شادند، در مقابل فقط 10درصد چندان شاد نبودند. پژوهشگران به این نتیجه رسیدندکه هیچ یک از متغیرهای جمعیت شناختی از قبیل سن، جنس، میزان درآمد، پایگاه اقتصادی- اجتماعی و نژاد اصلا رابطه ای قوی با میزان شادی ندارند(آیزنک،102:1375). " وینهوون و همکارانش(1994)"پس از بررسی و مرور تحقیقات انجام شده در زمینه شادی، همبستگی بین فعالیت تفریحی و شادمانی را 40 درصد برآورد کردند اما پس از کنترل اثرات متغیرهای دموگرافیکی مختلف از قبیل استخدام و طبقه اجتماعی این میزان را تا 20 درصد نزول داده است. پژوهش ها نشان داده اند که روزهای تعطیل، عاطفه مثبت را افزایش نمی دهند بلکه به طور چشمگیری عواطف منفی را کاهش می دهند(عامری زاده، 1384: 21) . " اسوالد"در تحقیق خود تحت عنوان «بررسی رابطه بین درآمد و شادی» با عنایت به مطالعات صورت گرفته در ایالات متحده و دوازده کشور اتحادیه اروپایی خاطر نشان کرد که: پول، شادی می‌آورد ولی اثر آن محدود بوده و گاه به لحاظ آماری معنی دار نیست. بیکاری افراد را ناشاد می کند. به ویژه که با از دست دادن منبع درآمد همراه باشد(همان: 21). تحقیقی با عنوان «مردم چگونه شاد می شوند» از کشور ایرلند شمالی توسط "برواح"صورت گرفته و این پژوهش در بین 3000 شهروند بوده و به برخی از متغیرهای اجتماعی اقتصادی در تبیین وضعیت شادی و تعیین عوامل موثر بر بروز آن در بین شهروندان اشاره کرده است. محقق بین عوامل عینی چون: درآمد، وضعیت ازدواج، سلامتی، کیفیت همسایگی، سن، شغل و … و عوامل ذهنی چون: نگرانی های مادی، رضایت از استانداردهای زندگی و…تفاوت قائل شده و نتیجه گرفته شد که فاکتورهای عینی در بروز شادی تاثیرگذار است اما تاثیر فاکتورهای ذهنی بیشتر قوی تراست(گنجی، 1387: 11) . " های(1982)"تحقیقی را در زمینه تاثیر ایمان و فعالیت های مذهبی بر میزان شادمانی افراد انجام داد که گزارش کرده 61 درصد کسانی که در مراسم مذهبی شرکت می کنند احساس شادمانی و آرامش دارند. در پژوهش دیگری که توسط"هالمان، هونک و دمور(1987)"انجام شد این نتیجه بدست آمد که فعالیت های مذهبی از جمله حضور در کلیسا بر شادمانی افراد می افزاید(میر شاه جعفری، 1381: 25).