چكيده
نوعدوستی، فرهنگ دیرینه ایرانیان است .احسان و نکوکاری به هر اندازه و شیوه نمود شکوفایی درک انسان توانمند نسبت به همنوعان محتاج و درمانده در گردش زندگانی است.
بخشش در جامعه نقش شبیه کاسبرگ گل در برقراری، سلامت و رشد برگ های گل میان خود دارد.
انجام امور خیر فرایندهای مثبت دیگری هم دارد. ایجاد تحکیم روابط انسانی دارا و ندار، ساماندهی کانون های خرد افراد گرفتار از تنگدستی و رها شده در پروسه سلامت بستر زندگی عمومی، آسایش درونی نیکوکاران، تأثیر روانی، فرهنگی و توجه در جامعه نسبت به مستمندان واقعی از جمله این آثار است. اما مهمترین آن که آدم بخشنده از دوستی رزاق خالق یکتا همواره غرق لذت و سرور می شود.
عمر و زمان که چون برق و باد می گذرند، با اهمیت ترین پدیده های هستی و سرمایه و فرصت در زمین زندگی هستند. در این مجال و فرصت محدود زندگی به طوری بذر بپاشیم که مزه و طعم حاصل آن، در زندگی مستمندان هم ذوق را جاری و تجلی کند و ماندگار. امام رضا«ع» فرموده است: «نیکوکاری پس انداز جاودان است.»ارزش و جایگاه رفیع معلم اختصاص به اسلام ندارد. در گفته‌های غیر مسلمانان نیز نشانه‌هایی از مقام بلند معلم دیده می‌شود. ارسطو می‌گوید: «کسانی که کودکان را تربیت می‌کنند باید بیش از افرادی که آنان را بار می‌آورند مورد احترام قرار گیرند، زیرا اینان تنها به کودک زندگی می‌بخشند، در حالی که معلمان هنر بهتر زیستن را به او یاد می‌دهند».
اینجانب ................... ........... شهرستان ........... در اقدام پژوهی فوق الذکر تصمیم گرفتم آموزش روحيه نوع دوستى ، نيكوكارى ، مهرورزى را در دانش آموزانم تقویت نمایم.
مقدمه
آنجا که کمک نمودن به دیگران در منظر و مرعای مردم است؛ ممکن است خدای نخواسته با اغراضی مثل خودنمایی و امثال این، آغشته شود. از همین رو آیه می فرماید: «الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ ثُمَّ لا یُتْبِعُونَ ما أَنْفَقُوا مَنًّا وَ لا أَذىً لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ؛[بقره/262] كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، سپس به دنبال انفاقى كه كردهاند، منت نمىگذارند و آزارى نمىرسانند، پاداش آنها نزد پروردگارشان (محفوظ) است؛ و نه ترسى دارند، و نه غمگین مىشوند».
نکته مهم: آوردن این عبارات بدین معنا نیست که کسی این روزهای نیکوکاری و نوعدوستی را خدشه دار کند، ولی از آنجا که بعضی شعارشان این است که کمک به خلق، بهترین عبادت است و ...، باید این مطالب را گفت (که البته قرآن می گوید) تا بعضی ها حساب کار دستشان بیاید. بنابراین کسی که تقوای الهی داشته باشد هم نماز و روزه و عباداتش را انجام می دهد و هم کمک به دیگران را (چه در قالب زکات و خمس واجب و چه در قالب کمکهای مستحبی) در برنامه ی کاری خود دارد. مولا امیرالمومنین (علیه السلام) که یتیم نوازی او بی مثال است؛ در حدیثی می فرماید: احسان کن که به تو احسان نمایند، رحم کن که بر تو رحم نمایند».معمولا کسانی که در این دنیا دست به خیر بوده و انسانهای نیکوکاری هستند؛ دیگران هم حاضرند در مشکلاتشان، ایشان را یاری کنند.