چکیده :

یکی از واقعیت های تلخ جامعه معضل کودکان بدسرپرست و یا بی سرپرست است. ریشه ی این معضل به خانواده و جامعه مربوط می شود.کودکان بی سرپرست یا بدسرپرست یا والدین خود را از دست داده اند و یا والدینی دارند که رفتار درستی با این کودکان ندارند.این کودکان چون در نهاد خانواده تربیت نمی شوند و رشد پیدا نمی کنند آینده مبهمی در انتظارشان است چرا که سرپرستی ندارند تا نحوه درست زندگی کردن را به آنها آموزش دهد. کودکان بی سرپرست و بدسرپرست برای ادامه تحصیل، کاریابی، روابط اجتماعی و ... همواره دچار بحران هویت و شخصیت می شوند و در برقراری روابط اجتماعی با دیگران نیز قطعا با مشکلاتی روبرو خواهند شد.عدم حضور والدین این کودکان را دچار بحران های زیادی می کند. کودکان بی سرپرست و بدسرپرست دچار افسردگی، ترس، هراس از وابستگی، عدم اعتماد به نفس و ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی می شوند و این بحران ها و هراس ها تا مادامی که کسی سرپرستی آنها را به عهده نگیرد با خود یدک می کشند.  از هم گسیختگی خانوادگی باعث می شود کودکان بی سرپرست شوند. یکی از این عوامل جدایی و طلاق است که بنیان خانواده را متلاشی می کند و کودکان چار نقصان های زیادی می شوند. تمام رفتارهای و آسیب های اجتماعی که در فرزند بروز پیدا می کند در واقع نشات گرفته از آسیب های خانوادگی است که باعث بروز رفتارهای منفی در کودکان می شود.س از پیروزی انقلاب اسلامی در سال1359سازمان بهزیستی تاسیس شد خدمات عمده بهزیستی شامل خدمات حمایتی، پیشگیری، توانبخشی و بازتوانی است. به دلیل تاکید نظام بر حفظ بافت خانواده سعی بر این است تا فرزندان مراکز شبانه روزی با پرداخت مقرری به خانواده هایشان سپرده شوند.امروزه کلیه مراکز نگهداری از فرزندان بی سرپرست یا بد سرپرست به صورت مستقیم یا غیر مستقیم زیر نظر سازمان بهزیستی کشور فعالیت می کنند.در چند ساله اخیر سعی در تحویل فرزندان به خانواده های متقاضی با استفاده از تغییر و تصحیح قانون فرزند خواندگی می باشد.

   مقدمه:

فرزندانی که در محیط خالی از عشق و دلبستگی خانوادگی ودر فضای ناامن بزرگ وتربیت می شوند در معرض بحران های عاطفی،اخلاقی،اجتماعی و روحی قرار خواهندگرفت و این بحرانها با آنکه در ظاهر گریبانگیر همان افراد و فرزندان است اما در معنای عمیق تر و در باطن،جامعه را گریبانگیر و مبتلای خود می سازند.بر این اساس جامعه با چنین کودکانی مواجه است که به دور از افکار و رسانه های همگانی مورد کودک آزاری قرار می گیرند. والدین این افراد به دلیل بزهکاری،اعتیاد ،سوءرفتار، بیماری صعب العلاج،زندانی شدن،مسائل اخلاقی و....صلاحیت خود را برای نگهداری این کودکان از دست داده اند. والدین این کودکان یا زندانی هستند یا معتاد،که احساس مسئولیت اجتماعی ندارند.