چکیده :
دانش‌آموزان مهم‌ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می‌شوند.عواملی که می‌تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارت‌های رفتاری است که در محیط آموخته می‌شود نه فقط محفوظات علمی. مدارس تامین‌کننده نیروی کیفی جامعه‌اند و نه فقط تامین‌کننده کمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی که به‌عنوان تحصیل کرده روانه جامعه می‌شوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندرکاران تعلیم و تربیت در کلیه فعالیت‌های علمی یا فرهنگی است که باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین کنند.
هدف از این اقدام پژوهی بررسی تاثیر هوشمندسازی کلاس درس و برد هوشمند و محتوا سازی در تعمیق و سرعت یادگیری دانش آموزان بوده است. نتایج اقدام پژوهی نشان داد که با استفاده از محتواي چندرسانه‌اي و برد هوشمند طيف وسيع‌تري از حواس دانش‌آموزان در فرآيند ياددهي- يادگيري درگير شده و فرآيند یادگیری عمیق تر مي‌شود. به عبارتی علاوه بر افزایش کارایی کلاس استفاده از نرم افزارهای گوناگون به دلیل به کارگیری حواس شنیداری و دیداری به یادگیری دانش آموزان کمک می کند. این سیستم به دانش آموزان اجازه می دهد فراتر از برنامه های درسی خود گام بردارند و تاکید بیشتری بر مهارت تفکر و یادگیری عمیق دانش آموزان دارد. همچنین با برد هوشمند  تعاملات بین دانش آموزان و معلمان  مدارس هوشمند بيشتر شده و این امر می تواند منجر به اشتراك تجربيات موفق و برتر بین آنها گردد. بنابراین مدارس با ایجاد بسترهای مورد نیاز جهت هوشمندسازی کلاس ها می توانند از مزایای این روش آموزش استفاده نمایند.
 واژه های کلیدی:
برد هوشمند،محتوا سازی، ، مدارس، یادگیری، دانش آموزان

مقدمه
امروزه مهمترين دغدغه‌ نظام آموزشی و پرورشی يك كشور، ايجاد بستری مناسب جهت رشد و تعالی سرمايه‌های فكری در جامعه‌ی ‏اطلاعاتی و دانايی ‌محور می باشد. برای آنكه همه‌ گروه‌های اجتماعی قادر باشند به طور مؤثّر در چنين جامعه‌ای مشاركت داشته باشند، ‏بايد يادگيری پيوسته، خلاقيت، نوآوری و نيز مشاركت فعال و سازنده‌‌ اجتماعی را بياموزند. تحقّق اين امر مستلزم تعريف مجدد و نوينی از ‏نقش و كاركرد مدارس به عنوان اصلی ‌ترين نهادهای آموزشی در جامعه می ‌باشد.‏ امروزه نظام آموزشی كشور به مدرسه‌ا‌ی نياز دارد كه با بهره‌گيری از فناوری‌ اطلاعات و ارتباطات، امکان يادگيری پيوسته را فراهم ‏نموده و فرصت‌های نوينی را در اختيار افراد برای تجربه‌ی زندگی در جامعه‌ اطلاعاتی قرار ‌دهد، به گونه‌ای كه اين فناوريی نه به عنوان ابزار، ‏بلکه در قالب زیرساخت توانمند‌ساز برای تعليم و آموزش حرفه‌ای محسوب ‌‌شود.‏ به كارگيری گسترده‌ی فناوری‌ اطلاعات و ارتباطات در فرايند آموزش و پرورش، همزمان با تحوّل در رويكردهای آموزشی درجهان، زمينه‌‌ی شكل‌گيری مدارس هوشمند ‏را فراهم آورده است. اين مدارس از جمله نيازمندی‌های كليدی جوامع دانش‌بنيان می‎‎باشند و رويكردهای توسعه‌ی مهارت‌های دانشی و ‏كارآفرينی دانش‌آموزان را دنبال می ‌نمايند. در اين مدارس‌، فرايندهای یاددهی - يادگيری تقويت شده و محيط تعاملی يكپارچه برای ارتقای ‏مهارت‌های كليدی دانش‌آموزان با تكيه بر فعاليت‌های گروهی، در عصر دانايی محور فراهم می ‌شود.