فهرست:
فضا در هنر معماري
همسازي فضا و سازه در دوره هخامنشي ، همزيستي معماري
همزيستي معماري اسلامي و معاصر
همايش همزيستي معماري و شهرسازي
همزيستي هنر معماري هند و ايران





فضا در هنر معماري
بررسي و شناخت پديده هاي فيزيكي و روابط بين آنها بدون توجه به مفاهيم و درك شهودي از فضا چندان مأنوس به نظر نمي رسد. مفهوم درك فضا نيز مانند ساير كميت هاي فيزيكي روندي پويا دارد و در طول تاريخ دستخوش تغيرات زايدي شده است. بويژه بعد از نسبيت مفاهيم فضا و درك بشر از آن دچار تغير ، زيادي شده است. البته در اينجا نمي خواهيم مسئلة فضا را مورد بررسي قرار دهيم تنها هدفمان اينست كه زمينة آشنائي با نگرش فلسفي و علمي نسبت به فضا فراهم گردد تا بعد از بيان نسبيت فضا معرفي گيرد. همچنين اين مطالب قبل از قوانين نيوتن آورده شده است تا زمينه مطرح شدن ديدگاه منطقي نيوتن نسبت به فضا مطلق فراهم گردد.
همسازي فضا و سازه در دوره هخامنشي ، همزيستي معماري
بناي معماري محصول مشاركت عناصر عمدهﺍي چون فضا و سازه است كه تحت تأثير عناصر فرهنگي، اجتماعي، علوم فني و ايستائي اقليمي و جغرافيائي و طبيعي و مباني اقتصادي شكل ميگيرند.
ارتباط نزديك و گريز ناپذير دو عنصر ياد شده بر آن داشت تا از زاوية تركيب اين دو به معماري بنگريم . در اين نوشتار سعي بر اين است كه روشي براي مطالعه تركيبي دو مقوله فضا و سازه ارائه شود و سپس اين دو روش براي معماري دوره هخامنشي مورد استفاده قرار گيرد.
تعاريف و مباني نظري موضوع شامل:
تعريف همسازي ، فضاي معماري ، سازه
معيارهاي برقراري همسازي
روش برقراري سازگاري بين فضا وسازه
همسازي در اين نوشتار مطابق آنچه در فرهنگ لغت استفاده شده است به معناي هم آهنگي و توافق است. اگر دو چيز به نحوي با هم عجين شوند كه تقدم و تأخرشان را نتوان تشخيص داد. در اينصورت بين آنها همسازي و همنوائي برقرار ميگردد. مناسبت بين فضا و سازعژه هنگامي برقرار ميشود كه ايجابات فضائي و ايجابات سازهﺍي با يكديگر به تفاهم برسند . بدين معنا كه سازه بر اساس ايجابات خويش بتواند نوعي از فضا را به اقتضاي فرهنگش بوجود آورد و فضا نيز بر پايه ايجابات خود با استخدام سيستم سازهﺍي ممكن تحقق عيني پيدا كند. به بيان خلاصه تر، طراحي فضا عين استخدام سيستم سازهﺍي مربوط باشد.در معماري دوران حكومتي دوران هخامنشيان تأمين انواع فضاهاي مورد نياز بر اساس سيستم سازهﺍي ممكن صورت ميگيرد