کاشىسازى عبارت از بکارگيرى کاشىهاى زيبا و گوناگون سنتى در معمارى بناها است. اين هنر در استان يزد قدمتى هفتصد ساله دارد. هنرمندان ابتدا اشکال دلخواه کاشى را تهيه و سپس روى آنها را نقاشى مىکنند و بعد آنها را لعاب داده و پخت مىکنند.
«مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است، با رنگ های پخته و درخشان که سابقه آن به 1500 سال پیش از میلاد می رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده ی ششم تا چهارم پیش از میلاد و پس از سال 500 پیش از میلاد مشاهده می¬شود. هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه های قدیمی آن درعهد صفویه توسط شاردن جهانگرد فرانسه ذکر شده است که قطعه ی مینایی از کارهای اصفهان بوده، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز و زرد و قرمز.»
فهرست:
الف) سفالگـری پـیش از اسلام
۱) دوره اولیه اسلام
- کاشىسازى
سراميک جويبار، وتاریخچه ان در نقاط ایران
سفالينه هاى دوره قاجاريه
درخشش آتش و خاک
میناکاری
برچسب ها:
کاشی کاری سفال وکاشی درمعماری تاریخچه کاشی وسفال سفال گری و کاشی