مهمترین حادثه شهری در سده های نخستین ظهور اسلام در ایران را تغییر مفهوم شهر از "محیط محصور طبقاتت برگزیده و در جوار آن مقر مردم عامی" به " مکانی برایزیست برادران برابر که عزت آنها نه ذاتی که اکتسابی است" و عدالت تجلی یافته در سازمان فضایی آنها باید جستجو کرد.